Vanwaar komen de aansprekingen 'zijne' en 'uwe' bij 'majesteit '?

Dat is ouderwets Nederlands, een formeel predicaat dat bij officiële aankondigingen nog altijd gebruikt wordt. (Archaïsch taalgebruik). Vroeger kende onze taal (net als het Duits) naamvalsvormen en die zijn in een aantal vaste uitdrukkingen overgebleven. Zoals bijvoorbeeld: in het zweet onzes aanschijns, de steen des aanstoots, ten eigen bate, van koninklijken bloede, op den duur. Deze uitdrukkingen worden 'versteend' genoemd.

Van oudsher doet men dit uit respect.
Heb je het tegen de vorst over hemzelf, dan is dat "uwe majesteit" (tweede persoon). Met deze indirecte aanspreking geef je eerbiedige afstand aan.
En heb je het tegenover anderen over de vorst, dan is het "zijne majesteit" (derde persoon).