Waarom worden presidenten op die datum beedigd?

Tot nu toe de meeste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis zijn aan- en afgetreden op een andere datum: 4 maart. Dat was in 1789 toevallig de eerste woensdag van maart, waarop het Continentaal Congres de eerste president George Washington wilde inaugureren. Met de verkiezingen begin november (na de oogst) hadden de kiesmannen uit alle staten zo vier maanden om af te reizen voor het Electoral College. Daarbij zou 4 maart de zondagsrust van politici niet vaak verstoren.

Vier maanden tussen de verkiezingen en de inauguratie was wel érg lang, vonden sommige Democratische senatoren in de loop van de tijd. Nieuwe politici moesten wachten om te kunnen beginnen, en oude politici konden er nog snel wat wetten doordrukken. Het werd ervaren als een nutteloze periode. In 1933, toen de Democraten eindelijk de meerderheid hadden in de Senaat én het Huis van Afgevaardigden, werd de grondwet gewijzigd en de inauguratie naar 20 januari verplaatst. En dat was een compromis: sommigen politici wilden 15 januari, anderen de 24ste.

Aan inaugureren in januari kleeft echter ook een nadeel: de winter. Bij de inauguratie van John F. Kennedy in 1961 moest alles wat sneeuw kon schuiven worden ingezet. De openluchtplechtigheid van Ronald Reagan in 1985 werd naar binnen verplaatst vanwege de recordtemperatuur op een inauguratiedag: min 14. Ook in maart kon het koud zijn. Zo erg zelfs dat president William Henry Harrison in 1841 overleed aan longontsteking na maar 31 dagen presidentschap, naar verluidt omdat het zo koud was tijdens zijn lange inauguratietoespraak.