Waarom is het leeuwendeel van het Nederlandse goud opgeslagen in het buitenland?

Over het feit dat het Nederlandse goud ligt opgeslagen in het buitenland zijn in het verleden al eens vragen gesteld in de Tweede Kamer. Begin 2013 antwoordde minister van Financiën Dijsselbloem op die vragen, dat hij "het niet nodig [vindt] om een deel van het in het buitenland opgeslagen goud terug naar Nederland te laten komen.", volgens http://www.nu.nl/economie/3010831/nederlands-goud-niet-teruggehaald.html.

Verderop in dat artikel staat:

"De Nederlandsche Bank (DNB) hanteert een beleid waarbij het goud op vier verschillende locaties wordt bewaard, namelijk in New York, Ottawa, Londen en Amsterdam. Volgens DNB is de spreiding over meerdere locaties goed voor de veiligheid en de beschikbaarheid.".

De kamervragen werden gesteld toen de Duitse centrale bank besloot een deel van het Duitse goud uit het buitenland terug te halen.

In het artikel staat onder meer daarover nog vermeld:

" “Ik wijs erop dat ook de Bundesbank een locatiebeleid blijft voeren waarbij het goud verspreid ligt op verschillende locaties die zich dicht bij grote financiële markten bevinden. Het is aan DNB om aan de hand van haar eigen locatiebeleid te bepalen hoeveel Nederlands goud in New York en elders wordt ondergebracht”, aldus Dijsselbloem.

Daarnaast tekent Dijsselbloem aan dat de centrale banken waar de Nederlandse goudstaven liggen een “uitstekende staat van dienst” hebben. Zij leveren jaarlijks een nauwkeurige omschrijving van de hoeveelheid Nederlands goud, waardoor er geen twijfel bestaat over de hoeveelheid of kwaliteit.".

Onze minister van Financiën vindt de bestaande situatie dus goed, en in het belang van de veiligheid en de beschikbaarheid van het goud.