Kinderen die zonder ouders of voogd in Nederland asiel aanvragen, zijn extra kwetsbaar en verdienen daarom extra bescherming. Deze zogeheten alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama’s) volgen dezelfde procedure als andere asielzoekers. Maar als hun aanvraag wordt afgewezen, mogen ze toch vaak tot hun achttiende in Nederland blijven, omdat er voor hen speciaal beleid is.
Het rare en het trieste daarvan:
Inmiddels zijn die jongeren dan helemaal ingeburgerd en spreken de taal en volgen een opleiding.
Mogen (moeten) wel naar school, maar kunnen de opleiding eigenlijk niet afmaken want ze mogen geen stage lopen.
De pleegouders hebben wel de voogdij gekregen.
Er is - wordt - nauwelijks iets gedaan om zo'n kind voor zijn achttiende voor te bereiden op terugkeer. Bijv. qua taal, cultuur, onderhoud, kennis van het land etc.
>>>Het is dus een hele rare regeling!
- Bronnen:
-
http://www.vluchtelingenwerk.nl/vluchtelin...