Waarom hebben mensen een geloof?

Omdat mensen houvast nodig hebben en denken dat ze een geloof nodig zijn.. Ik niet, ik geloof slechts in mijzelf. (atheïst)

Een geloof is vooral een cultureel fenomeen, nl. een gedeeld stelsel van normen en waarden en verklaringsmodel. In die zin verschilt het niet van atheisme.

Omdat een mens in principe een sociaal wezen is, is het voor een mens moeilijk om in zichzelf te geloven, en dus is het makkelijker om te geloven wat anderen al geloven.

Omdat ze niet weten, daarom geloven ze maar... Als iemand weet, hoef je niet te geloven... Geloof jij dat morgen de zon opkomt? Nee dat weet je... Zo zit dat met een geloof ook... precies hetzelfde...

Een geloof geeft je hou vast in het leven,en geeft je kracht in moeilyke tyden en helpt je erdoor heen.

Dat is niet zo moeilijk. Dat geloof is er van jongs af aan ingepraat door de ouders. Een kind neemt nu eenmaal aan dat wat de ouders vertellen, ook de waarheid is. Het is oneerbiedig gezegd net hetzelfde als met Sinterklaas. De ouders maken een kind iets wijs. En dat kind gelooft daar dan vervolgens heilig in. Toen ik op school klasgenootjes hoorde zeggen dat Sinterklaas niet zou bestaan, geloofde ik ze niet. Want mijn ouders verzekerden me dat Sinterklaas wel bestond. Inmiddels ben ik iets wijzer geworden. Sinterklaas bestaat niet.

De mens heeft van nature uit de drang om het onverklaarbare te verklaren. Alle existentiële vragen zoals waarom sterven wij? Waarom leven wij? zijn zaken waar de mens mee geconfronteerd worden en die pijnlijk zijn. Een geloof heeft als functie dit lijden te verzachten en te verklaren. Te verzachten: denk maar aan de hemel. Te verklaren: God die geeft en neemt. Zonder geloof zou een mens geen mens zijn. Zou een mens de dood van een geliefde moeilijker te kunnen verwerken. Geloof is een houvast voor de mens. Daarbovenop is het vaak nog een leidraad tot ethisch leven. De bijbel staat vol moraal filosofische verhalen. Denk maar aan de barmhartige samaritaan.

Naar mijn mening gaan sommige mensen "geloven" vanuit angst. Dit kan bijvoorbeeld angst voor de dood zijn. Door te geloven dat zij na hun dood naar de hemel gaan zolang zij in God geloven, hoeven ze niet meer bang te zijn. Ook wordt het makkelijker om het overlijden van dierbaren te verwerken in de wetenschap dat zij naar de hemel zullen gaan. Het kan ook angst zijn om hun eigen verantwoordelijkheden en consequenties van hun daden onder ogen te zien. In plaats van hun problemen aan te pakken of sterk te zijn bij problemen, knielen ze neer en bidden tot God. Door te geloven dat God het leed kan wegnemen, komen zij er zelf voor hun gevoel onderuit. Zij kunnen nergens wat aan doen, zij kunnen niets oplossen; het komt allemaal dood God. Het kan bijvoorbeeld angst zijn voor de ups en downs van het leven. Al raken zij hun vrienden of geliefden kwijt, al voelen zij zich eenzaam of verdrietig, al hebben zij geen zin meer in de dagelijkse sleur: God zal er altijd voor hen zijn om mee te praten en het beter voor hen te maken. Zo hoeven zij niet op hun eigen benen te staan.

Religieuze mensen verzinnen een verklaring voor onbeantwoorde vragen om het leven wat dragelijker te maken, wat mij betreft naief maar iedereen mag doen waar hij/zij zin in heeft! Atheisten accepteren dat bepaalde dingen gewoon nog niet verklaard zijn, dit is volgens mij de neutrale manier van denken. Bij atheïsten is er ruimte om te discussieren en filosoferen over hoe bepaalde dingen in elkaar zouden kunnen zitten, veel interessanter lijkt mij!

Volgens mij gelooft vrijwel iedereen. Waarin? dat is voor een ieder verschillend. Waarom gelooft vrijwel iedereen? omdat men vaak geen andere optie heeft. Voorbeeld: het geloof in hen, -die aan jou hun voedselproducten verkopen; -die voor jou een vliegtuig zullen besturen; -die tijdelijk op jouw kinderen passen; -die jou zullen inlichten en onderwijzen; -die de wetten maken en het land besturen; -die met jou het leven willen delen; -die in jou willen geloven, enz.. En daarnaast het geloof/ vertrouwen in jezelf. Je kan er dus slechts in geloven, of het slechts aannemen, of er slechts op vertrouwen, dat men het goede met je voor heeft; omdat je van heel veel zaken, en situaties, en mensen, simpelweg NIETS afweet. En wie, van ALLES, simpelweg NIETS afweet, die kan slechts IETS aannemen of geloven…

Wij mensen hebben het vermogen om onze eigen daden te overdenken en de wereld waarin we leven te bestuderen, zelfs te veranderen. Ik geloof in God, die de mens als redelijk wezen geschapen heeft, als enige aannemelijke verklaring voor ons bestaan. Hoe kan men op het idee komen van iets dat niet bestaat? De getuigenissen die God gegeven heeft, overtuigen de mensen van Zijn bestaan. Dit is iets, wat niet door biochemische processen te verklaren is.

Bronnen:

http://gemeente-van-christus.org/Preken/Ge...

Omdat mensen niet kunnen leven met het idee dat we zoogdieren zijn en ook nog eens leven zonder doel. Mensen die zeggen alleen in hun zelf te geloven bedoelen dat bij wijze van grap. Iedereen gelooft in zichzelf, anders bestond je niet.

mensen kunnen zich daar prettig bij voelen, houvast en steun eraan hebben.

uit angst dat ze in de hel komen