Matineus komt van het Franse 'matineux', een afleiding van matin 'morgen, ochtend'. Dat komt weer van het Latijnse matutinum 'ochtend', van Matuta (de godin van de dageraad). In haar naam zit het woord maturus 'vroeg, rijp'. Gewoonlijk wordt matineus gebruikt in de betekenis 'gewend of geneigd om vroeg op te staan' of 'in de ochtend plaatsvindend' (bvb. matineuze bijeenkomsten).
Met matinee bedoelen echter zowel de Fransen als de Nederlanders een middagvoorstelling. Toch is dat woord ook afgeleid van matin, dus ochtend. Hoe komt dat? Een mogelijke verklaring kan zijn dat er al een soirée bestond, een avondvoorstelling, en dat men een geschikt woord zocht voor een uitvoering die eerder op de dag plaats zou vinden. Zoiets als après-midiée spreekt niet zo lekker uit. De repetities voor de middaguitvoering vonden ’s morgens plaats en daar konden de minder gefortuneerde mensen voor weinig entreegeld naar komen luisteren. (De soirées waren uitsluitend voor de welgestelden). Misschien dat op die manier matinée tot stand is gekomen.
- Bronnen:
-
http://www.kriq.nl/
-
http://www2.woordvandedag.nl/Woord.aspx/Matineus