Wat betekent het als iets vrij bont is?

De straattaal is vrij bont, kan o.m. betekenen dat er verschillend talen gesproken worden, maar ook dat er verschillende dialecten gesproken worden en zelfs dat er
A.B.N. en straattaal door elkaar gesproken wordt.

d.w.z. het te bont maken, al te grof maken (18de eeuw), het leelyk door de gort roerenN. Taalgids XIII, 132.. Eigenlijk beteekent gortig, garstig, ongansch, vinnig, en wordt het van varkens gezegd, die aan het gort (d.i. gerst- en gortachtige korrels in 't vleesch hebben) lijden: later bij uitbreiding vuil, smerig, onzuiver, niet netjes; vgl. Kil.: Koren op de tonghe j. gorte, grando; gortigheyd, het gort, grando, lepra qua porci infestantur; Goedthals, 33: Ein coirne op de tonghe hebben, il a poil sur la langue, d.w.z. hij heeft iets op zijn geweten, is niet geheel zuiver; vgl. Tuinman I, 16; 314: Hij heeft geen gortje op de tong; Harreb. II, 338; Ndl. Wdb. V, 451; Molema, 130; fri. it goartich meitsje; vgl. 16de eeuw: wat of veel (quaet) graens op sine tonghe hebben, iets op zijn geweten hebben, niet zuiver zijn.

Bont wordt in gezegden en uitdrukkingen nog veel gebezigd als (veel)kleurig.
Kakelbont zelfs, als het wat overdadig uitpakt.
En dan van het vlekkerige soort, zoals in pelzen en (bont!)vachten.
Letterlijke voorbeelden zijn de bonte kraai en de bonte specht, roodbonte en zwartbonte koeien.
Iemand kan (plaatselijk) bekend zijn als de bonte hond.
Verder kan men nog steeds bont en blauw geslagen worden.
In figuurlijke zin spreekt men van een bonte verzameling of de constatering dat iemand het te bont gemaakt heeft.
Bonte straattaal kan dus figuurlijk als veelkleurig gezien worden, waarin één zaak of begrip met veel verschillende woorden kan worden aangeduid.