Ken je een sinterklaasgedicht, (van Michel van der Plas?), die juist niet rijmt: Sinterklaas zat te denken wat hij jou moest geven (ipv schenken)

Ongerijmd


Niet alleen jouw fijnbesnaard lied, mijn zoetigheid, heeft me geraakt
maar hoe je excelleerde toen je meende dat rijm nog geen gedicht maakt.
Ja je trof niet enkel het hart, maar ging wat mij betreft tot op het bot
want al eeuwenlang treft mij op vijf december hetzelfde lot.
In angst en beven wacht ik op de dag dat mijn gebeente zich in het graf omdraait,
en als dan het oorbeen kraakt, weet ik, het avondje is gekomen dat Nederland rijmt.
Dit volk voor wie dichtkunst gelijk is aan een spliterwt die in vetprut welt,
heeft met zegen van de predikant een etmaal lang gebed en psalm terzij gelegd.
Calvijn schertst van onder zijn sobere zerk, ik heb nog paarden en negers te koop,
je hoeft echt niet zelf die schoorsteen in, tenzij het tijd is voor witte rook.
Zo’n laster doet mij naar Alva’s Spanje, de ware kerk en inquisitie terugverlangen,
toen ik nog geen fabeltje was en persoonlijk ketters mocht hangen.
Een troost dat men mijn verjaardag, als ware ik gezant van Eden, met vruchten vereert,
en de welbespoten, niettemin vitaminerijke citruskloten, van de boom des Heer eet.
Soms zijn ze zuur, maar die voor jou,oh die zijn honinggerijpt in vuur en gloed,
volgens mijn rijmschema en de ondoorgrondelijke wegen van de natuur suikerzoet.
Want als jij ze gaat persen, bazuinen engelen goddelijke verzen.


Deze misschien? Ik doe ook maar een gok. Hij heeft ook een boekje met ongerijmde rijmen, misschien dat het daarin te vinden is?