Waren de Koninginnen van Egypte een uitzondering?

Ik vermoed dat je twee zaken door elkaar haalt. Het aantal vrouwelijke farao's (koningen dus) is op de vingers van twee handen te tellen - en dat op een geschiedenis van meer dan 3000 jaar. Dus ja, zeker een uitzondering! Van hen zijn Hatsjepsoet (ongeveer 1480 v. Chr.) en de laatste Cleopatra (tot 30 v. Chr.) de beroemdste. Zij regeerden als zelfstandig vorst. Hatsjepsoet liet zich ook zo uitbeelden: als man.
Daarnaast waren de koninginnen, dus de echtgenotes van de farao's, soms heel prominent aanwezig. Denk bijvoorbeeld aan de beroemde dames Nefertiti (van Echnaton) en Nefertari (van Ramses II). Zij waren Grote Koninklijke Gemalinnen.
Het is waar dat deze vrouwen veel macht konden bezitten, zeker als ze ook nog de moeder waren van de (mannelijke!) troonopvolger. In hoeverre deze vrouwen politieke macht uitoefenden, is echter onduidelijk. Uit brieven blijkt wel dat een Grote Koninklijke Gemalin de groeten deed aan de koningin van een bevriend staatshoofd, maar niet dat zij zich ook bemoeide met politieke en/of diplomatieke zaken. Dat deed alleen de farao.
Er waren een aantal religieuze functies die alleen de Grote Koninklijke Gemalin mocht uitoefenen. Eén daarvan was De Hand van de God. Over de inhoud van deze functie zijn de Egyptologen het niet eens. Het zou kunnen dat het iets seksueels inhield, maar zeker is dat niet. De invloed van de Grote Koninklijke Gemalinnen hield hier officieel op, maar waarschijnlijk is er binnen de paleizen aardig wat afgekonkeld, zeker als de farao er naast de Grote Koninklijke Gemalin nog Koninklijke Gemalinnen (lager in rang) op nahield. Het is bekend dat de strijd om een zoon op de troon te krijgen, in ieder geval één farao het leven heeft gekost: Ramses III (ongeveer 1170 v. Chr.).
Overigens waren de Oudegyptische vrouwen in vergelijking met vrouwen uit andere maatschappijen behoorlijk vrij. Ze erfden bijvoorbeeld evenveel van hun broers, én van beide ouders, wat ze meebracht in een huwelijk bleef haar bezit, en ze kon zelfstandig een scheiding aanvragen of naar de rechtbank gaan. Dat was in de oudheid uniek.