Wanneer verdween het woord "menschen" uit de Nederlandse taal?

Op 1 september 1934.

Toen voerde de minister van Onderwijs, Marchant, de meeste voorstellen van Kollewijn in het onderwijs in Nederland in. Hierdoor begonnen Nederland en België weer uit de pas te lopen.

De spelling-Marchant hield in:

naamvalsverbuiging (zoals op den stoel) verviel, behalve bij woorden die uitsluitend een man of een mannelijk dier aanduiden (zoals aan den heer en van den stier).
oo en ee aan het einde van open lettergrepen (zoo, heeten) veranderde in o of e, behalve ee aan het einde van een woord (zee).
de sinds de periode van het Middelnederlands uit de gesproken taal verdwenen palatalo-alveolaire klank aan het eind van veel woorden op -s verdween (bijvoorbeeld in visch en mensch; verg. cognaten als het Duitse Fisch en het Engelse fish).
de 'th' (met niet uitgesproken h) bleef soms (thans, theater, thee, katholiek) en verdween soms (atleet, auteur, retoriek, panter).

De uitgangen '-isch' (als in logisch) en '-lijk' (mogelijk) bleven onveranderd.