Ik denk dat het begonnen is vanuit verveling, iets te doen willen hebben. Iemand kraste ergens in, plukte aan een takje...
Ik merk t ook als ik bij een kampvuur zit, het liefst wat ik dan doe is een stok pakken, de bast er zo netjes mogelijk afhalen en verzinnen wat ik ermee kan doen, iets inkerven, een puntje aan slijpen... En ondertussen lekker bij het vuurtje zitten natuurlijk. Kan me zo voorstellen dat vanuit dat soort situaties de mens dingen is gaan versieren. Het gebeurt gewoon.
Op den duur ontwikkel je natuurlijk je eigen stijl in dingen versieren, en binnen een leefgemeenschap kan die stijl best overeenkomen met elkaar, aangezien je alleen elkaar kent en veel dingen overneemt.
Zo ontstaat een eigen stijl van een stam, hun kenmerk. (Zoals er onderscheid is te zien in prehistorische versierde potten, aan de patronen is te ontdekken tot welke stam de houder behoorde)
De minder creatieveren doen gewoon na wat de voorganger deed wat betreft het beschilderen van een pot, de meer creatieve mensen bedachten iets nieuws en brachten zo ontwikkeling in de kunst.
Zo ontstaat langzamerhand een onderdeel van een cultuur.
Toegevoegd na 3 minuten:
En verveling ontstaat natuurlijk als je alles wat je kan doen al gedaan hebt, dus waren de mensen al best ver ontwikkeld in zichzelf voorzien van dagelijkse levensbehoeften. Daarna ga je iets nieuws verzinnen.
Toegevoegd na 3 minuten:
En verveling ontstaat natuurlijk als je alles wat je kan doen al gedaan hebt, dus waren de mensen al best ver ontwikkeld in zichzelf voorzien van dagelijkse levensbehoeften. Daarna ga je iets nieuws verzinnen.