Hoe begin je een boek? (zie uitleg)

Ik lees veel - aan schrijven waag ik me niet....
Dus als lezer vind ik het heel belangrijk, dat ik me in kan leven in de hoofdpersoon, dat ik gelijk het gevoel heb hem/haar een beetje te kennen, en dat het me interesseert, wat er met die hoofdpersoon gaat gebeuren in de rest van het boek. Een overvloed aan bij-personen vind ik dan verwarrend, want om wie gaat het nou?

Je kunt verderop terugvertellen, hoe het zo gekomen is, dat je hoofdpersoon in hoofdstuk 1 in die situatie gekomen is, maar de gedachten van de hoofdpersoon, en de reacties, vind ik dan belangrijker, dan hoe hij/zij eruit ziet, of wat hij/zij allemaal kán (bij fantasy : gedachten-lezen, vliegen, enz enz)

Bedenk wél, dat er al héél veel fantasy-boeken geschreven zijn (vooral in Amerika), dus dat je echt wel iets heel bijzonders moet brengen, wil je opvallen in de zee van fantasy-boeken, die geschreven is na het succes van Harry Potter....

Geef niet alles weg over je hoofdpersoon in het eerste hoofdstuk. Dat lukt ook niet, tenzij je hoofdpersoon een extreem plat personage is. Mensen zijn complex, en sommige delen van hun persoonlijkheid komen pas naar boven als de situatie dat uitlokt.

Introduceer niet te veel personages in het eerste hoofdstuk. Jij kent ze allemaal, ze zitten in je hoofd, maar voor de lezer zijn ze allemaal nieuw. Ken je de situatie dat je een ruimte binnenkomt vol mensen die je niet kent, die zich allemaal even aan je voorstellen? Van hoeveel onthou je dan meteen de naam, laat staan dat je weet wat voor mensen het zijn? Precies, dat effect moet je zien te voorkomen.

Ik zou niet meer dan één bijzondere gebeurtenis in het eerste hoofdstuk stoppen.

Aangezien het fantasy is, een waarschuwing voor een fout die veel beginnende fantasyschrijvers maken, die ertoe leidt dat hun manuscript bij uitgevers direct in het ronde archief verdwijnt: begin alsjeblieft niet met je hoofdpersoon die wakker wordt uit een slaap of bewusteloosheid en bijvoorbeeld niet weet waar hij is. Dat is zó cliché als introductie van een voor de lezer (en wellicht de hoofdpersoon zelf) vreemde wereld dat het absoluut dodelijk is.

Je begint met: Er was eens...
en je eindigt met: en ze leefden nog lang en gelukkig.

Nee, serieus, je kan door dit soort vragen echt niet
leren schrijven.
Dan kan je beter een cursus volgen.
http://schrijfcursussen.eigenstart.nl/

Met dank aan Antwoordman.

Bedenk eerst een verhaal in grote lijnen. Dat noem je het plot.
In welke tijd speelt het zich af en op welke plaats.
In welke tijdspanne zal het verhaal zich afspelen; dat kan zijn van enkele uren tot over meerdere generaties.
Bedenk dan wat voor soort verhaal het zal worden; een thriller, een roman, een historische roman of een misschien een kinderboek. In dat laatste geval moet je bedenken voor welke leeftijd het verhaal geschikt is.
Denk vervolgens na over de doelgroep waarvoor je het verhaal schrijft. Dat is belangrijk omdat je je schrijfstijl daarop moet aanpassen.
Dan komt het belangrijkste: je moet gaan nadenken over de personages die in je verhaal meespelen. En wie zijn hoofd- en wie bijfiguren. Hoe zien ze eruit, hoe heten ze, hoe oud zijn ze, wat voor types zijn het. Je moet er net zolang over nadenken tot ze in je hoofd gaan leven als echte mensen.
Wat is hun probleem? Zonder probleem, geen verhaal.
Hoe wordt het probleem opgelost?
Wat voor gevolg heeft dat voor de (hoofd) personen. Dat noem je de karakterontwikkeling van de personages.
Nu kun je een structuur gaan maken. Pak bijvoorbeeld een groot vel papier en schrijf daarop wat er in hoofdstuk 1 zal gaan gebeuren en wat er in het laatste hoofdstuk gebeurt. Je kunt net zo veel hoofdstukken maken als je zelf wilt. Stel je neemt er vijftien. Zet dan bij elk hoofdstuk in een paar woorden wat er zal gebeuren. Waarschijnlijk houd je je er niet aan, maar het is goed om als structuur bij de hand te hebben.
Het eerste hoofdstuk is het belangrijkste. De lezer moet meteen gegrepen worden en weten waar het verhaal over gaat en waar het zich afspeelt. Hij moet weten wat de belangrijkste personages zijn en zich van hen een voorstelling kunnen maken. Het is een kunst om een personage in een paar woorden te schetsen. Verderop in het verhaal kun je meer vertellen over de personages aan de hand van de gebeurtenissen die je laat afspelen.
Zorg voor een goede afwisseling tussen dialoog ( dat is als je mensen laat spreken) en beschrijving.
Het belangrijkste van een verhaal is het begin en het eind en de manier waarop je het verhaal daartussen in vertelt. Het leukste is het als het eind verrassend is.