Hoe kun je 'gesloten' personen zo ver krijgen om over gevoelens te praten of wat er in hem omgaat?

Het kan allerlei redenene hebben: Van nature zo, en/of van huis uit niet geleerd om over gevoelens te praten.
De kans dat deze mensen echt al hun gevoelens op tafel gooien is niet echt groot, het kan wel wat beter worden, maar niet van de ene op de andere dag.
Je kunt niet meer doen dan af en toe eens proberen of hij al meer zegt, maar een echte prater zal het niet worden,en de kans is groot dat hoe meer je pusht hoe minder hij zegt. Dus ga voor jezelf na of je echt vrienden wilt worden of dat je niet meer contact wil als gewoon oppervlakkig uitwisselen van studiegegevens.

Uit ervaring zeg ik: ontwapenen. Hoewel dat niet altijd goed is bij mensen die zich hebben gewapend met een betonnen muur om zich heen. Ze doen dat waarschijnlijk niet voor niets.
Maar toch: laat zelf je eigen muur vallen, en vertel hem zeer persoonlijke dingen over jezelf. Dat kan het voor hem makkelijker maken ook iets te vertellen.

Maar, je kan je ook in mensen vergissen: er is mogelijk helemaal geen muur. Achter de muur die jij ziet, is helemaal niets of heel weinig. Niet ieder mens heeft evenveel diepgang, of zelfs maar behoefte om in beschouwende zin over ervaringen te praten.
Als je hem leuk en lief vindt, kan je ook hem gewoon accepteren zoals hij zich aan je toont. En ondertussen zelf net zo vertrouwelijk tegen hem praten als je zelf wilt.
Verwacht niet teveel.

Misschien is het niet altijd de bedoeling om deze "gesloten" personen uit hun (in jou ogen) isolement te halen. Het is een keuze die hun gemaakt hebben, net zo goed als jij de keuze voor je zelf hebt gemaakt om open te zijn tegen alles en iedereen. Je moet gewoon respect hebben voor de keuze die een ander maakt. Het zal niet altijd gemakkelijk zijn, maar als ze voelen dat ze je kunnen vertrouwen en je hebt veel geduld, komen ze vanzelf wel op een goede dag bij je langs. Dan moet je er natuurlijk wel open voor staan, want als dat niet zo is, krijg je ze nooit meer aan de praat.

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom iemand gesloten is:
1) Hij doet dat uit zelfbescherming (waarschijnlijk heeft hij iets in het verleden meegemaakt, waardoor hij zich niet of minder kwetsbaar durft op te stellen)
2) Hij is een kat uit de boom-kijker (hij wil je waarschijnlijk eerst beter leren kennen, voordat hij zich bloot durft te geven m.b.t. "gevoelige" onderwerpen)
3) Hij is van de oppervlakkige contacten
4) Hij is iemand die prive en studie gescheiden houdt
5) Hij vertelt niet graag over zichzelf (waarschiijnlijk vindt hij dat niet iedereen hoeft te weten wie en hoe hij is als persoon)
6) Hij wilt mysterieus op jou overkomen om te checken hoe geinteresseerd jij in hem bent ;) (zou zomaar kunnen toch? :)

Een goede tip is om hem niet te pushen in het uiten van zijn gevoelens en gedachten. Dat zal alleen maar averechts werken. Ik weet hoe frustrerend het voor je is, maar misschien moet je het even aankijken. Geef het even de tijd. Hoe vaker je met elkaar optrekt, hoe hechter de band wordt, des te meer laat hij los en wie weet komt dat moment wel dat hij iets uit zichzelf vertelt dat voor jou belangrijk is om te weten.

Ik lees dat je wel oprecht je interesse in hem toont. Misschien kun je eerst zelf je eigen mening geven over iets en misschien kun je eerst zelf iets over jezelf vertellen en dan zien hoe hij er op reageert. Zodra hij er op ingaat, kun je langzaamaan, voorzichtig iets vragen. Doe dat stap voor stap, op een manier dat hij er nauwelijks erg in heeft. Maak tussendoor een grapje. En houd het kort maar krachtig. Naarmate je elkaar langer kent, komt de rest vanzelf.

En oh ja, grijp je kans als het moment er is dat hij zo uit het niets iets uit zichzelf vertelt. Dat is dan net een mooi moment om hem een vraag te stellen (want ik denk dat je die dan vast wel hebt :). En als hij dan weer je vraag negeert of een wedervraag stelt, vraag hem dan gewoon waarom hij er over begonnen is, als jij hem toch geen vragen mag stellen. Zeg hem dan dat hij het gewoon eerlijk kan zeggen als hij liever heeft dat jij hem geen persoonlijke vragen mag stellen. Dat je dan weet hoe je met hem om moet gaan. Nou ja, geef er je eigen draai aan aan het gesprek, zou ik zeggen :)

Veel succes ermee! Enne.. Heb geduld! Wat nu moeite kost, is later de moeite waard! En mocht bovenstaande niet werken, accepteer dan gewoon hoe hij is zoals hij is en geniet van jullie vriendschap!