Hoe kan je leren je eigen grenzen beter aan te geven?

Door jezelf lief te hebben.
Dan zul je beter in staat zijn om je grenzen aan te geven, omdat je zelfrespect hebt.
Vaak is een diep weggestopt trauma de oorzaak, uit een grijs verleden.
Onderzoek jezelf en je verleden of er ooit iets is gebeurd waardoor je zo bent, en los dit zo goed mogelijk op.
Ruim oud zeer op.

Belangrijk is om er niet omheen te draaien, zeg duidelijk (maar wel vriendelijk) nee. Wanneer je zegt 'misschien
heb ik er morgen wel tijd voor,' creëer je verwarring. Misschien klinkt het aardiger dan botweg 'nee', maar het levert je niets op.

Dus zeg gewoon nee als je iets niet wil!
Zo simpel kan het echt zijn..

Allereerst moet je dan zelf goed weten wat jouw grenzen zijn en waarom. Daarna is het een kwestie van alert reageren als deze grenzen overschreden worden. Leg uit waarom je bepaalde dingen niet wilt of wilt doen. Doe dit vanuit redelijkheid (dus wat zijn je grenzen en waarom) en niet vanuit emotie.
Als je altijd gewend bent geweest om ‘ja’ te zeggen, is dit best moeilijk. Je zult het nog niet gelijk kunnen. Als er toch grenzen overschreden worden, moet je bij jezelf te rade gaan en bedenken hoe je ‘het probleem’ de volgende keer gaat aanpakken.
Houd je grenzen wel bespreekbaar. Ook anderen moeten weten waar ze aan toe zijn.

Grenzen aangeven is vaak heel moeilijk, zeker als je een nogal sociaal mens bent en anderen wilt pleasen.

Mijn advies is altijd; Neem eerst een bedenktijd. Zeg nooit direct ja. Heb je het gevoel dat je het aankunt, kun je altijd ja zeggen maar denk je dat je het liever niet wilt of iets te zwaar voor je is, dan kom je erop terug en geef je aan dat je het niet wilt doen. Geen mens zal daar problemen mee hebben, alleen jij moet er aan wennen omdat je geleerd hebt om altijd ja te zeggen.

Denk ook aan het feit dat jij altijd voor ieder ander gaat. Eerst voor jezelf zorgen dan pas voor een ander. Als jij niet lekker in je vel zit, kun je er ook niet voor een ander zijn.

Voobeeld: Tijdens een vlucht wordt door een stewardess uitleg gegeven wat je moet doen tijdens calamiteiten. Ze laat je zien hoe je het zwemvest en de zuurstofmasker moet gebruiken. Op dat moment vertelt ze ook iets heel cruciaals, namelijk; 'Ouders met kinderen dienen éérst hun eigen zuurstofmasker om te doen, alvorens ze hun kinderen helpen'. Dat bedoel ik dus ook. Eerst jij dan de ander!

Grenzen aangeven is deze benoemen. Dat kan op een heel fatsoenlijke maar duidelijke manier door te zeggen dat jouw grens bereikt is. Een oefening die daarbij kan helpen is dat je in je gedachten een voorbeeld neemt van een situatie uit het verleden en daar vervolgens hardop de reactie op geeft van dat wat je wilt in plaats van de reactie die je daar in het verleden op hebt gegeven.

Als iemand je om een gunst vraagt geef dan niet meteen een antwoord, dus in jouw geval, zeg niet meteen ja. Je zegt even tijd nodig te hebben en dat je er op terugkomt. Je hebt even tijd ingelast en daar ligt de oplossing. Je neemt de vraag mee naar huis en overdenkt de consequenties als je ja zegt tegen het verzoek. Ook kun je overleggen met je huisgenoten of een goede vriend. Als je gevolgen weet waartegen je ja gaat zeggen ben je er uit en kun je het verzoek accepteren of afwijzen, maaaaar je kunt je antwoord nu ook benoemen. (beargumenteren). De eerste keer zal het wat moeilijk zijn, maar je kunt jezelf hier zeer goed in trainen. En denk aan het heerlijke gevoel als je in de toekomst gefundeerde antwoorden kunt geven, gebaseerd op je gevoel of je nu werkelijk wel/niet wilt.
DIT GAAT LUKKEN!!!