Wat is het verschil tussen bang zijn en angst?

Volgens de dikke van dale:
angst: gevoel van beklemming, vrees, onveiligheid of onzekerheid
bang zijn: in angst verkerend

Met andere woorden 'angst' is een gevoel/ emotie van beklemming/ vrees/ onveiligheid of onzekerheid.
'Bang zijn' omschrijft dat iemand verkeert in het gevoel/ de emotie 'angst'; iemand ervaart een gevoel van beklemming/ vrees/ onveiligheid of onzekerheid.

Mensen die bang zijn, zijn vaak voorzichtig, willen graag dingen goed doen.
Als je geen last hebt van je bang-zijn, is er niets aan de hand.
Iets anders wordt het als je bang-zijn je gaat belemmeren, en je dingen niet meer doet die je zonder je angst nog wel durfde te doen.

Hoe herken je angst?
Je kunt angst herkennen aan lichamelijke klachten, aan angstige gedachten en aan angstig gedrag.

'bang zijn' is een werkwoordelijke uitdrukking en 'angst' is een zelfstandig naamwoord. Meer is er eigenlijk niet aan de hand. De neutrale manier van zeggen dat je last hebt van angst is 'ik ben bang'.
Nou zullen er wijsneuzen zijn die opmerken dat bij 'angst' 'angstig' hoort. Maar die vlieger gaat maar zeer ten dele op. Het gebruik van 'angstig' is namelijk stilistisch niet neutraal maar gemarkeerd, in die zin dat het bij specifieke situaties hoort. Zo wordt het woord 'angstig' eerder gebruikt door artsen en hulpverleners (en allen die taalkundig door hen besmet raken). 'Ze is nogal angstig'. 'bang' kun je daarentegen in vrijwel alle settings (formeel, informeel, kind, volwassene) gebruiken.

Ik zou zeggen dat bang zijn (voor iets) rationeel is: bang zijn voor een tijger, een krokodil of een giftige slang; bang om je hand in een vuur te steken. Deze manier van bang zijn is verstandig en kan je leven redden. Ook bang zijn voor oorlogshandelingen is verstandig: als er wordt geschoten wil je snel een schuilplaats zoeken. Deze (doorgaans verstandige) vormen van bang zijn wordt door heel veel mensen ervaren: vrijwel iedereen is bang voor een leeuw, een cobra, of voor de gevolgen van oorlog, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. Bij deze vormen van bang zijn is men opgelucht of tevredengesteld, als er maatregelen zijn genomen: de tijger is weer terug in de dierentuin, er is een staakt-het-vuren, etc. waardoor het bamg zijn vermindert of eindigt.

Angsten zijn vaak irrationeel: angst voor grote ruimten, voor juist kleine ruimten, voor spinnen, voor vogels, voor water, angst voor ziekten, angst dat de wereld zal vergaan -- vaak word dit soort angst een fobie genoemd. In tegenstelling tot bang zijn (en je verschuilen voor) een tijger, helpt een fobie niet om in enige situatie te overleven; wie een fobie heeft zal, daardoor totaal in beslag genomen, reeel gevaar (bijv. in het verkeer) juist niet opmerken. Hoewel angsten uiterst reeel kunnen zijn voor wie daaraan lijdt, zal de buitenwereld zich afvragen waarom iemand nu zo angstig is, voor hen is de situatie normaal. Wie in Nederland voortdurend in doodsangst zit omdat zij of hij een vulkaanuitbarsting of aardbeving vreest, heeft wellicht ook een fobie.

Als iemand doodsbang is voor spinnen, en een aantal spinnen worden gedood, zal dit de fobie niet verminderen. Om aan dit soort angsten een einde te maken is vaak langdurige therapie nodig.