Een echte gedwongen opname, waarbij je afhankelijk van de situatie door de burgemeester (IBS) of de rechter (RM) op grond van de BOPZ (wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen) tegen je wil in wordt opgenomen, kan alleen maar wanneer jij a) door een psychiatrische stoornis een gevaar vormt voor jezelf of je omgeving én b) dat gevaar alleen maar kan worden afgedwongen door een gedwongen opname.
OF jij in gevaar bent, kan ik niet beoordelen. Mensen met een eetstoornis hebben de neiging om hun probleem - en daarmee het gevaar voor hun eigen gezondheid - te onderschatten. Mede daarom is het heel moeilijk om op grond van iemands schrijven op internet daar iets over te zeggen. Gewicht an sich zegt ook niet zo veel: als iemand met overgewicht stopt met eten, kan het heel lang duren voor er sprake is van ondergewicht, maar intussen is die persoon wél ernstig ondervoed. Alleen bij anorexia nervosa is het gewicht een criterium voor de diagnose, andere eetstoornissen hoeft er geen sprake te zijn van ondergewicht. Maar de ernst van de stoornis kan even groot of zelfs groter zijn dan bij iemand met anorexia en ernstig ondergewicht.
Maar of er sprake is van gevaar waarvoor alleen een gedwongen opname mogelijk is, dat doet de burgemeester en/of rechter - altijd in overleg met je eigen behandelaars. Je hebt daar zelf ook iets over te zeggen en hebt ook recht op een advocaat als er zo'n procedure gestart zou worden.
Als je nog geen 16 bent, is het ook mogelijk dat je ouders jou laten opnemen zonder dat je dat wilt. Daar is in beginsel geen bijzondere procedure voor nodig, hoewel je vanaf je 12e wel mee mag beslissen en je behandelaars dus ook naar jouw mening moeten luisteren; niet alleen naar je ouders.
Nogmaals: ik kan niet oordelen over je situatie. Wel wil ik je nog meegeven dat een jaar extra op school, hoe dramatisch het ook lijkt als je er vóór staat (ik heb ook op school gezeten, en begrijp dat écht!) uiteindelijk nooit de grote ramp blijkt te zijn die het eerst lijkt te zijn. Een jaar extra op een mensenleven is het waard als je daardoor gezonder en stabieler bent. Maar - en daarin heb je helemaal gelijk in - als het niet nodig is, dan moet je het niet doen. Zoek eens op de sites van diverse klinieken wat er aan alternatieven zijn, zoals deeltijdbehandeling of kortere opname en vraag je behandelaars welke behandeling voor jou een optie is. En bedenk dat zodra jij akkoord gaat met een opname, gedwongen opname sowieso niet nodig is.