Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

mijn huid is rekbaar maar ik ben niet hypermobiel? hoe kan dit?

Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
2.4K
Ritsuka
9 jaar geleden
Hoe rekbaar? Iedereen heeft in bepaalde mate elastische huid
Amadea
9 jaar geleden
Denk bijvoorbeeld maar aan de buik van een zwangere vrouw. Als haar buikhuid niet elastisch was zou er nooit een meerling in kunnen groeien!
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Je zou niet eens aan kunnen komen. Scheurbuik zou een veel letterlijke betekenis krijgen.
Amadea
9 jaar geleden
Goeie! ; - ))

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Welkom bij de club. Ieders huid is rekbaar, anders zou het bij elke beweging scheuren.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
In de eerste plaats behoort onze huid een bepaalde rekbaarheid te hebben. Je vraag suggereert dat je een huid hebt die rekbaarder is dan gemiddeld, maar dat bevestig je niet in bijvoorbeeld de beschrijving. Wat dat betreft kunnen wij niet weten of je nu een normale huid hebt of een huid die overmatig rekbaar is. De link die je legt met hypermobiliteit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat er een bindweefselafwijking is waarbij (extreme) hypermobiliteit en een grotere tot zeer grote rekbaarheid van de huid samen voorkomen, namelijk het Ehlers-Danlos syndroom. Vooral bij het klassieke type zie je deze beide kenmerken heel duidelijk (zie bijvoorbeeld de afbeelding in Bron 1). Maar het feit dat er een aandoening is waarbij deze kenmerken samen voorkomen, wil nog niet zeggen dat het altijd samengaat. Bij Ehlers-Danlos zie je die rekbare huid ook lang niet bij alle types, en er zijn verwante bindweefselafwijkingen zoals Marfan, Osteogenesis Imperfecta en Stickler waarbij hypermobiliteit ook voorkomt, maar een rekbare huid weer niet. Dat komt omdat er zo ontzettend veel verschillende soorten bindweefsel (elastine, fibrilline, collageen; en alleen collageen al bestaat uit meer dan 20 verschillende soorten) zijn, dat diverse (gen)defecten allerlei verschillende soorten bindweefselproblemen kunnen veroorzaken. Zo komen vaatproblemen voor bij Marfan en één type van Ehlers-Danlos, maar niet bij de andere bindweefselafwijkingen. Elke afwijking heeft dus zijn eigen uitingsvorm. Bij het klassieke en in mindere mate het hypermobiele type van Ehlers-Danlos komen toevallig die rekbare huid en hypermobiliteit samen, maar bij de andere bindweefselafwijkingen niet. Deze typen komen wél het meest voor: misschien komt daar je verwarring vandaan? Er bestaat ook een bindweefselafwijking die zich kenmerkt door een extreem rekbare huid, maar waarbij hypermobiliteit niet voorkomt: cutis laxa (zie bron 2). Maar als je huid niet zo extreem los is, maar gewoon wat rekbaarder dan gemiddeld, hoef je je daar geen zorgen over te maken. Net zoals hypermobiliteit ook voorkomt in de gezonde populatie en niet altijd duidt op een bindweefselafwijking, geldt dat ook voor dingen als een wat rekbaarder huid, een lange en smalle bouw (zoals bij Marfan) en nog meer. Pas als je meerdere kenmerken hebt die kunnen duiden op een bindweefselafwijking, wordt er verder gekeken. Tenzij het in je familie voorkomt, dan kunnen meer subtiele aanwijzingen al aanleiding zijn voor nader onderzoek. Bronnen:
- http://www.mccfaculty.com/William_Kleinelp/Bio_111_SP04/skin_images/pages/ehlers-Danlos.htm
- https://www.huidhuis.nl/huidaandoening/cutis-laxa
- Tenslotte: als je je zorgen maakt, ga dan naar je huisarts.
Hypermobility of hypermobiliteit is een vrij recente naamgeving en klassificering. Zie ook https://nl.wikipedia.org/wiki/Hypermobiliteitssyndroom.

Elasticiteit of 'rekbaarheid' daarentegen, begeeft zich op meerdere niveaus.

We hebben grosso modo vijf zaken voor ons lichaam die relevant zijn voor de beweeglijkheid ervan vanuit je vraagstelling:
1. Beenderen
2. Gewrichten
3. Pezen
4. Spieren
5. Huid

Huid is dus enkel het laatste element. De huid moet de onderliggende aders en zenuwbanen beveiligen, dus vormt een dood weefsel bovenaan dat onderaan door levend weefsel vervangen wordt. Die huid is dus zacht tot zeer zacht naargelang het contactoppervlak (eelt op voeten en vingertoppen versus lippen en bijvoorbeeld zitvlak).

Diepst daaronder zitten dan onze botten, die op zich 'hardst' zijn versus de huid.

Hypermobiliteit gaat over een probleem van de gewrichten en de grenzen van plooibaarheid: Elk gewricht heeft een bepaalde bewegingsrichting en normale grenzen. Doordat mannen hardere spieren en pezen hebben, zijn ze van nature minder mobiel/beweeglijk/elastisch dan vrouwen, maar ze kunnen dan gemiddeld bijv. meer kracht uitoefenen bij handenstanden, vandaar de verschillende voorkeurdisciplines van turnen op de mat (vrouwen) versus bijv. trampolinespringen met bijv. driedubbele salto's (de uitzonderingen bevestigen de regel).

Dus:
1. er kan een beetje samenhang zijn tussen een duim die hypermobiel is en bijv. verder dan gemiddeld naar boven kan rekken, door de huid eronder die dan ook veel meer meegaat dan gemiddeld, maar dit is een gevolg en geen oorzaak.
2. hypermobiliteit komt meer door training of een afwijking op de gewrichten en de bijhorende spieren en pezen, soms door een ongeluk (bijv. gisteren in het programma over dokters over een kindje dat valt op de trampoline en nadien een arm heeft die verder 'overplooit' doordat het hulpbeentje in de onderarm buiten de kom 'hergroeit'.

Bij algemene toestand van hypermobiliteit is het best een dokter te raadplegen, tenzij je het bewust getraind hebt (zoals Jean Claude Vandamme die zelfs de spagaat probleemloos kan en waarvan clipjes op youtube staan toen hij gefilmd werd tijdens het dansen met Oosterse dames en zo de show stal, zeldzaam voor een zo sterke man overigens).
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding