hoe komt het dat je iemand heel veel moet uitleggen maar de ander totaal geen beeldvorming heeft???

Dat hoeft helemaal niet. Er zijn namelijk mensen die iets zodanig slecht uitleggen dat het een wonder is dat de tegenpartij het desondanks begrijpt.
Met "slechte uitleg" bedoel ik communicatie die niet is afgestemd op de tegenpartij. Bijvoorbeeld met te moeilijke woorden en te lange zinnen. Of klakkeloos ervan uitgaan dat bepaalde basiskennis al aanwezig is.
Kortom, zoek het eerst bij jezelf.

Iedereen heeft in zijn hoofd modellen. Dat kan van alles zijn. Voorwerpen (hoe ziet het er uit? Waar is het voor bedoeld? Hoe werkt het?) maar ook de route naar de supermarkt (een landkaart in je hersens, welke problemen kom ik onderweg tegen?). Zelfs voor het uitvoeren van handelingen heb je een model in je hoofd zitten. Alles zit zo in je hoofd, de lijst zou virtueel oneindig zijn.

Sommige mensen kunnen met die modellen wel omgaan, anderen begrijpen zichzelf niet (om het zo maar uit te drukken). Door die verschillen is het soms lastig om met elkaar te communiceren.
Zo zou het maar zo kunnen dat er mensen zijn die niets van dit verhaal begrijpen terwijl anderen het weer herkennen.

Uitleggen <> beeldvorming.

Hmm, korte vraag om echt te begrijpen wat je bedoelt. Dus uw vraag en wat ik mij ervan 'als beeld vorm' is meteen van toepassing op je vraag.

Je vraag bevat hier weinig beeldelementen:
1. "hoe komt het" = abstract
2. "iemand" = abstract
3. "heel veel" = abstract
4. "moet" = dwang, abstract
5. "uitleggen" = concreet, maar wat wordt vergeten
6. "de ander" = concreet
7. "totaal geen beeldvorming heeft" = onderstelling

Ik probeer opnieuw met en concretere terugvraag:
"Als ik jou uitleg dat gisteravond er een perfecte zonsondergang was van 22h25 tot 22h33 in Cadzand-Strand terwijl ik met mijn honden in de zee zat, en daarbij zocht naar waar de zon en de maan stonden, om de getijden beter te begrijpen, kun je dan vanuit deze beelden met mij op zoek gaan naar het werkingsprincipe van zon en maan op het gewicht van het zeewater in de oceanen die tegen Europa aan botsen (vooral bij Frankrijk en door de kanaaltunnel)?"

Vervolgens moet ik dan gaan zoeken wat jouw sterke punten zijn: niet iedereen heeft en sterk visueel geheugen, niet iedereen heeft een sterk structuurgeheugen, sommigen hebben zelfs een beter auditief geheugen en als je emoties betrekt bij het studeren, dan lijkt dat meestal positief te werken, net als kleurtjes in je cursus.

Tussen leraar en leerlingen moet een dialoog ontstaan waarbij de informatie kan stromen maar ook feedback moet zijn.

Als leerkracht moeten wij dingen op liefst vijf verschillende wijzen kunnen uitleggen. Zo gaf ik in bedrijfsbeheer exact dezelfde oefening met dezelfde cijfers totaal anders heet de 3de graad (18-jarigen) in de bouw (metselen van een garage: wat moeten we aankopen, wat doen we van meerdiensten, welke verkoopprijs gaan we rekenen die materiaal en manuren/vrouwuren dekt), als in elektriciteit (we gaan een kantoor elektrificieren in een nieuwbouw, idem), als in garagemechaniek (we kopen een auto, herstellen en tunen het en verkopen het dan), als in houtwerken (we gaan prijs opgeven voor ingebouwde kasten in een vernieuwbouwing).

Omgekeerd is voor jou en mij nog steeds leren iets dat verder bouwt op wat we reeds weten en wat we nog meer willen weten (jongeren en ouderen zijn dikwijls leer-moe en dan moet je ook dieper werken aan de heropflakkering van interesse).

Tot slot: een leerproces is geen lineair proces, maar gaat in sprongen. Ik wou mijn kinderen leren schaken en ze wilden niet. De kinderfilm "Lang leve de koningin" deed dit plots in mijn plaats, wow!