bang voor spiegelbeeld?
Gisterenavond heb ik minuten lang voor de spiegel gestaan, maar ik herkende mezelf niet. Het leek net alsof ik naar iemand anders keek. Ik keek een paar keer weg en dan weer terug, maar het hielp niet. Nu weet ik dat deze vraag al gesteld is, alleen wil ik er aan toevoegen dat ik ook echt bang werd van wat ik zag. Het leek net alsof iemand anders me aan stond te staren. (op een nogal enge manier) Ik ben hierna nog een paar keer weggelopen en heb daarna weer opnieuw gekeken maar dit rare effect bleef.
Wat is dit?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Depersonalisatie is het vreemd staan ten opzichte van de eigen persoon. Dit kan voorkomen bij mensen die ernstig vermoeid zijn, bij vergiftiging, bij grote veranderingen in het leven en bij een aantal psychische aandoeningen. In uw geval gaat dit ook op want je staat vervreemd tegenover jezelf.Als dit meermaals gebeurt raadpleeg je best een psychiater.
Ik zou er zelf niet te veel aandacht aan geven of er meteen een psychische stoornis o.i.d. aan geven. Hoe langer je naar een lijst met ziektesymptomen kijkt, hoe meer je dingen ervan bij jezelf herkent en uiteindelijk gelooft dat je het hebt. Hoe vaker jij op deze manier in de spiegel kijkt, hoe meer je gaat denken dat het niet klopt en dat je pychisch of geestelijk misschien zelfs niet spoort. Je gezicht blijft, even nuchter gezien, gewoon jouw gezicht bestaande uit bloed, huid, vlees, bot en daarachter hersenen. Er zullen mooie dingen aan te zien zijn en minder mooie dingen, zoals een pukkeltje. Misschien moet je zo meer naar je gezicht kijken.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
