Is het gen voor dyslexie recessief of dominant?

Dat is nog niet zo makkelijk te beantwoorden aangezien "dyslexie" niet één beeld is; er bestaan verschillende soorten dyslexie. Al deze soorten hebben gemeen dat de persoon moeite heeft met lezen (en dan om een probleem in de hersenen en niet vanwege bijvoorbeeld gebrekkig onderwijs). De oorzaken hiervan zijn divers.
Daarbij komt dat het nog altijd niet hard bewezen is, dat dyslexie überhaupt erfelijk is. Aan de andere kant is het wel overduidelijk dat dyslexie voorkomt in families, dat dyslexie bij een of beide ouders de kans op dyslexie voor de kinderen duidelijk verhoogd, en er is een tijdje terug ook een gen aangetoond dat hiermee samenhangt (bij Finse mensen, het is nog onduidelijk of dit gen ook buiten Finland een rol speelt). Het lijkt dus een kwestie van tijd voordat de wetenschap dyslexie ook echt als erfelijk zal zien.

In de meeste gevallen kan gezegd worden dat de overerving zich gedraagt als een dominant kenmerk, waarbij het kind het gen voor dyslexie van een van de ouders erft en daardoor zelf ook het kenmerk vertoont. In sommige gevallen vertoont de overerving een recessief patroon, waarbij het kind het gen van beide ouders erft voordat het kind ook dyslectisch wordt. In weer andere families vertoont het een X-gebonden-overervingspatroon.
Soms wordt de dyslexie niet bepaald door slechts één gen, maar door foutjes in meerdere genen. De overerving wordt dan complex.
Aangezien er ook dyslectische mensen zijn zonder andere dyslectische mensen in de familie (toch nog zo'n 3%) zijn er ook mensen met dyslexie op basis van een nieuw ontstaan foutje.

Overigens vertroebelen omgevingsfactoren de patronen sterk. Of een kind last heeft van dyslexie/ in hoeverre dit tot uiting komt, is bijvoorbeeld al erg afhankelijk van de kwaliteit van het onderwijs om maar iets te noemen.