Hoe kan het toch dat ik in een drukke winkel ALTIJD de stem van mijn eigen kinderen herken?

Question

Ja, misschien wel een rare vraag maar wat mij elke keer weer opvalt is dat als ik winkel met 1 van mijn 2 dochters en ik bv in de paskamer ben en mijn dochter me roept (omdat ze even niet weet waar ik ben) ik boven de vele stemmen ALTIJD de stem van mijn eigen kind herken?

Het is me wel eens overkomen dat ik ' ja' zeg terwijl het een ander bleek te zijn, maar dat is maar heel zelden.

Is dit nu een vorm van (ik zou haast willen zeggen 'dierlijk') instinct?

Ik vind dat elke keer weer zo'n mooie ervaring!
Wie ervaart dat ook zo?

 · Accepted Answer

Dit geldt alleen maar als de moeder het kind ook daadwerkelijk verzorgd. (Bij geadopteerde kinderen werkt het ook).

Je reageert vanaf de geboorte op het geluid van huilen en daarna op huilen, roepen en praten. Je hebt geleerd om naar de toonhoogte, de klank en de intervallen van het geluid van je kind te luisteren en het uit heel veel verschillende geluiden te herkennen.

Andersom werkt het overigens ook. Het kind reageert eigenlijk al vanaf de geboorte  op de stem van de moeder. (In de baarmoeder leert het dit geluid al herkennen) Ook het kind herkent als baby al het geluid van zijn eigen moeder uit allemaal verschillende mensenstemmen. Het associeert dat geluid met eten, verzorging en veiligheid (tenminste, als het goed is).

Ook in de dierenwereld werkt dit zo. Ook dieren reageren op hun eigen jongen en verzorgen op die manier hun eigen jongen.

Ik ben het met je eens dat dit mooi is. Soms heb je zo'n moment dat je ervaart dat de natuur heel mooi in elkaar steekt.

 · Answer

Ik had dat zelf ook altijd toen mijn dochter jonger was; lijkt me inderdaad een oerinstinct.

 · Answer

Gelukkig hebben we dat! En het kind herkent ook onze stem. Mensen zijn gewoon dieren, met nogal wat meer hersens, en veel weggewerkte instincten, maar dit werkt gelukkig nog!

 · Answer

Ik ervaar het precies zo en zeg altijd maar, dat is het moederinstinct.

 · Answer

Instinct. De mens is ontwikkeld uit een dier dat in groepen leefde en natuurlijk nog niet te herkennen was aan kleding en kapsel, dus in geval van nood moest een kind onmiddelijk door de moeder gevonden en beschermd kunnen worden, in die paniekerig rondrennende horde aapmensen. Ook in het gewone dagelijkse leven was het zinnig dat moeder en kind van elkaar wisten waar de ander was en de ander snel konden vinden. Bij veel dieren is dat ook (soms veel sterker) zo. Zeevogels en robben in kolonies van duizenden, ma komt thuis met vis en vindt haar eigen kleintje op het oor uit in een lijvengewriemel van een paar hectare groot. Wonderlijk.

 · Answer

Is wel grappig om even mee te delen, een moeder vind de ontlasting van haar eigen kind ook veel minder stinken dan dat van een ander kind en kan het er blind uithalen.

Toegevoegd na 44 seconden:
foutje dit was eigenlijk als reactie bedoeld.

Toegevoegd na 1 minuut:
Ik denk dat het met het moederinstinct te maken heeft.

 · Answer

Heel je wezen is gericht op je kinderen. Dat je op je kinderen gericht bent is biologisch bepaald, dat je de stem van je kinderen hoort is het resultaat van een leerproces.

 · Answer

ja zeker,dat had ik ook met mijn kinderen dat ze klein waren,hun stem herkende ik uit duizenden

 · Answer

Dit is het moederlijke instinct en zeer wonderlijk! Ik kan daar, als man, alleen maar van dromen, want zo een scherpe ouder-kind band is niet voor ons weggelegd. Het houden van hoeft er niet minder om te zijn.

Hoe kan het toch dat ik in een drukke winkel ALTIJD de stem van mijn eigen kinderen herken?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?