hoe kom ik erachter wie mijn vader is?

Op de geboorteakte hoeft ook niet de naam van de bio vader te staan. Vader: onbekend staat er dan.
Dit staat ook zo op de geboorteakte van mijn jongste zoon. Officieel is zijn vader NERGENS te achterhalen. Niet bij de gemeente, niet in het ziekenhuis waar hij is geboren, enzovoort. Nergens!
Nu heeft hij wel contact met zijn vader, hoor, en ik zal dit nooit tegenhouden. Maar goed, stel dat er nooit contact was geweest, dan had mijn zoon toch van mij moeten horen wie zijn vader is, of van familie. Ik denk dat er voor jou dus ook niks anders op zit dan heel goed uitleggen waarom dit belangrijk voor je is en uiteindelijk hopen dat je moeder of iemand anders je de waarheid vertelt.

Ik heb de reacties gelezen. Je zegt "...leuk om er op je 18 jaar achter te komen..."

Maar als je een akte krijgt uit 1961, terwijl je op zoek bent naar de akte uit 1960, dan zou je dus nu 53 zijn (of bijna). Daaruit zou ik je moeder rond of iets over de 70 kunnen schatten. Misschien schaamt ze zich.

Wat je zou kunnen doen, ongeacht je leeftijd of die van je moeder, is op onderstaande website kijken. Ik heb gegoogled op "vader zoeken" en dit waren de eerste twee in de zoekresultaten. Ik heb ze niet helemaal gelezen, dat moet je zelf doen. Maar mogelijk vind je hier informatie waar je iets mee kunt. Succes!

Je geboortenaam is die van je moeder, als de vader niet wordt vermeld. Ook als je biologische vader je niet heeft erkend ( of onbekend is, een one night stand komt tenslotte ook voor) kom je er niet achter.
Bij de geboorte wordt, als er een huwelijk is of geregistreerd partnerschap, gevraagd welke achternaam het kind zal dragen want dat kan je tegenwoordig kiezen als ouders. In alle andere gevallen heeft het kind de naam van de moeder. Je enige optie is , als dat kan, toch opnieuw je moeder te vragen wie je vader was. Dat blijkt nu niet te lukken, maar in feite heeft elk kind het recht te weten wie zijn biologische vader is. Je moeder vindt dat bepaald niet leuk kennelijk, maar ik denk dat je toch moet blijven proberen haar te vragen hoe het zit. Niet als je stiefvader erbij zit natuurlijk.
Bereid je wel voor op een hoop emotie en misschien hele nare verhalen, want vaak wil en moeder niet vertellen wat ze allemaal heeft meegemaakt vroeger.