Hoe krijgt een transgender man een penis?

Bij een biologische vrouw worden de eierstokken en baarmoeder weggehaald en wordt van de clitoris een minipenis (metadoioplastiek) gemaakt of wordt er een wat grotere penis (falloplastiek) gecreëerd.

Toegevoegd na 59 seconden:
De metaidoioplastiek



Techniek


Omdat bij de man de urineleider langer is dan bij de vrouw moet deze worden verlengd. Dit gebeurd door gebruik te maken van de kleine schaamlippen. De onder invloed van testosteron gegroeide clitoris wordt opgestrekt en verwordt tot eikel. Van de grote schaamlippen wordt, door dezen inclusief het onderhuidse vet naar beneden en het midden te verplaatsen, een balzak gecreëerd. De operatie duurt ongeveer 3.5 uur. Er worden tijdens deze operatie géén testikelprothesen geplaatst omdat deze een te grote kans hebben ontstoken te raken en dan alsnog moeten worden verwijderd.

bij een operatie tracht men de penis en het scrotum ( balzak) zo goed mogelijk te construeren.

Testosteron doet de clitoris groeien, wat als basis gebruikt wordt voor de penisconstructie. Het resultaat van de operatie is vaak niet optimaal, waardoor vrouw-naar-man-transseksuelen soms afzien van een penisconstructie. Ook omdat bijvoorbeeld een testosteronkuur bij vrouw-naar-man-transseksuelen reeds een heel overtuigende lichamelijke vermannelijking bewerkstelligt.

Die maken ze, uit eigen weefsel. Er zijn twee methodes voor, de metoidioplastiek en phalloplastiek. In beide gevallen wordt de clitoris - die al vergroot is door hormoonbehandeling - gebruikt om een eikel van te maken zodat er een orgasme kan optreden. Bij de eerste methode wordt vervolgens van schaamlippen e.d. een micropenis gecreëerd. Bij deze methode bestaat de penis eigenlijk voor het grootste deel uit de clitoris en hij wordt dan ook stijf bij seksuele opwinding. De penis is echter wel veel kleiner dan de penis van een als man geboren man en staand plassen is dan ook lang niet altijd mogelijk.

De tweede methode - phalloplasty - zorgt voor een beter uiterlijk van de penis maar meer littekens elders, is veel complexer en wordt minder uitgevoerd. Meestal zijn hier sowieso meerdere operaties voor nodig. Er wordt dan weefsel (o.a. huid) uit de arm gehaald waarbij er dus een groot litteken ontstaat op de onderarm. Dit zorgt wel voor een penis die een normale maat heeft en waarmee staand plassen meestal goed mogelijk is. De penis wordt echter niet stijf bij opwinding en als deze wens bestaat zal achteraf nog een erectieprothese (met pomp) moeten worden geplaatst zodat nog een extra operatie nodig is. Ook moet bij deze methode de plasbuis veel meer verlengd worden. Ik weet even niet uit m'n hoofd welke methode daarvoor wordt gebruikt, maar in elk geval is de operatie veel ingewikkelder, duurt hij langer, geeft hij meer littekens en een hoger complicatierisico. Het uiteindelijke resultaat kan echter - afhankelijk van de wensen van de man - voordelen hebben boven de vaker uitgevoerde metoidioplasty.

Je kunt dus niet kiezen 'hoe groot hij wordt'. Helaas. Dat kan trouwens wél wanneer een 'packer' wordt gebruikt, een kunstpenis die in de broek gedragen wordt zodat de contouren van de broek mannelijk worden. Hierbij kan gekozen worden voor een maat die de man bij zichzelf vindt passen. Deze worden vooral gebruikt door transgender mannen die preoperatief zijn, en soms ook door mannen die een metoidioplastiek hebben ondergaan en graag een wat grotere 'bult' in de broek willen dan die van hun eigen micropenis. Zo'n packer dient echter geen ander doel dan alleen het creëren van zo'n bult en zo een overtuigender mannelijke rol - net zoiets als vullingen in een bh voor vrouwen (al dan niet trans).

Toegevoegd na 6 uur:
Overigens denk ik dat - áls een donorpenis mogelijk zou zijn - de meeste mannen zouden laten registeren: "ze mogen alles van me gebruiken als ik dood ben, behalve mijn ...!"