Ik had daar als kleuter ook last van. Aanvankelijk vond ik slaap, hoe natuurlijk het ook is, iets vreemds. Ik snapte niet dat het een lichamelijke staat was die de natuur heeft uitgevonden om 'je accu op te laden' en dat je uit die staat ook wakker wordt.
Vervolgens vond ik slaap eng omdat ik altijd last had van nachtmerries. En als ik in mijn dromen pijn ervoer, voelde ik die pijn ook echt. Niet iedereen heeft daar last van - slechts sommige mensen kunnen fysieke pijn voelen in hun slaap. Maar dat terzijde...
Waarom vind je het eng om je bewustzijn te verliezen? Ik denk persoonlijk dat dan maar niet slapen slechter voor je is. Daarnaast moeten je hersenen ook even een time-out kunnen nemen om optimaal te functioneren. Want anders kun je bij bewustzijn onbewust onverstandige dingen doen (vat je 'm nog? :)
Ik zou hulp zoeken bij een professional. Een echte fobie kun je niet zelf behandelen. Confrontatie lijkt mij een goede methode. Hou je rug recht en probeer een weekje lang gewoon consequent op tijd te gaan slapen. Je zult zien dat het allemaal wel mee valt.
Je kunt proberen om melatonine te slikken. Dat zijn geen zware medicijnen of zo, maar een tabletje dat een natuurlijke stof bevat waar je slaperig van wordt. En als je eenmaal moe of suf bent, gaat slapen vanzelf..
Veel succes!