kan een 5 jarig jongetje al beslissen dat hij toch een meisje wilt zijn?

Beslissen kan niet.
Willen kan wel.
Til er niet te zwaar aan, het is nu 1x gebeurd. Misschien is t even een gril, misschien zit het dieper. Kijk het even aan. Gaat het alleen om kleren, ook in speelvoorkeur, voorkeur voor welke vriendjes, etc.

Het kan serieus zijn maar het hoeft niet.
In de kinderpsychiatrie hadden we ook kinderen tussen 6 en 12 op de groep met gender identiteits stoornis. (GIS).
Kan. Hoeft niet.

Kinderen imiteren graag, het is heel normaal dat jongetjes zusjes of moeders kleding aan wil, om eens uit te proberen hoe dat is, mijn kinderen deden dat vroeger ook en zijn allebei nog van het geslacht waarmee ze geboren zijn. Lach je zoon hier niet om uit, zoek er ook niets achter, laat hem gewoon spelen.

Toegevoegd na 3 minuten:
Dit heeft dus niets te maken met een meisje willen zijn, wat hij al wel zou kunnen denken, maar op die leeftijd zijn ze nog niet bezig met geslachtsverandering, deze aanvulling als antwoord op je vraag.

Het kan zijn dat je zoon inderdaad een meisje wilt zijn, maar hij is nog te jong om dat al zeker te weten, ik verklede mezelf vroeger ook als meisje, En vertel iedereen dat ik heel graag een meisje wilde worden later. Nu ik wat ouder ben (18) Weet ik zeker dat ik dat niet wil, Wel ben ik homoseksueel. Ik zou het gewoon aankijken, Verkleden is altijd leuk... Vooral als je kleding kan dragen die je normaal nooit aan hebt,

Ik kan er niet uit halen dat hij ipv een jongen een meisje wilt zijn,het lijkt me meer een verkleedpartij,mischien vind hij de jas en trui gewoon mooi,het probleem hier in is dat het niet in het plaatje van ouders past dat een jongen roze kleding draagt,het past niet in het hokje zoals we dat graag zien,zolang je zoon op deze leeftijd is zou ik me er geen zorgen over maken

Heel veel kinderen willen soms wel eens iets anders zijn, de ene jongen speelt dan eindeloos met een keukentje, de ander wil stofzuigen en mama helpen etc.

Dat is heel gewoon en komt zowel bij meisjes voor (die stoere dingen willen doen en een jongen willen zijn) als bij jongens (die opeens op de hakken van mama lopen, ook eens lippenstift willen proberen en meezingen met K3).

Op deze leeftijd weet je helemaal niet waar dat naar toe gaat maar verberg het niet, lach hem niet uit en ga er normaal mee om. Leer hem wel dat hij geen spullen van zijn zusje mag pakken zonder toestemming van haar.

Lees dit artikel http://www.ouders.nl/psycho/lpsy0668.htm eens of kom eens posten op het forum van oudersonline. Daar zit ook iemand met een meisje wat echt op weg is naar een jongen.

Meer informatie kun je op termijn ook krijgen bij de poli van het VU maar ook op deze website: https://www.vumc.nl/afdelingen/zorgcentrum-voor-gender/

Toegevoegd na 56 seconden:
En om een antwoord te geven: ja dat kan maar of dat bij jouw zoon zo is en zo ja of dat over een jaar of over 5 jaar nog zo is is niet te voorspellen.

"'Heb niet zijn keuze kunnen veranderen"'

Kinderen voelen haar fijn aan wat wel en niet mag in het huis. Blijkbaar creëer je onbewust of bewust een situatie waar jouw zoon dingen stiekem moet doen.

Ik wilde toen ik klein was ook staartjes die mijn zus had. Ik ben gewoon hetero en mijn mannen lichaam daar heb ik helemaal geen problemen mee.

En dan nog... Je zoon is wie hij is. Creëer een liefdevolle omgeving voor hem dat hij mag zijn wie hij wilt zijn, en niet wie jij denkt dat hij moet zijn!

Succes

Waarom zou je zijn keuze willen veranderen? (als het werkelijk serieus zou zijn?) Hij is nu nog maar 5, speelt nog graag. Op de lagere school was er bij ons wel eens carnaval, ik wilde graag als paardje of varkentje, niet om het later daadwerkelijk te worden maar ik vond het hele leuke beestjes toen, ze trokken mijn aandacht.
Jouw zoon vind waarschijnlijk meisjes interessant, wil zich even meisje voelen. Laat hem nog lekker spelen en schenk er geen aandacht aan. Misschien waait het vanzelf wel over.

Mocht hij in de puberteit alsnog meisje willen zijn respecteer zijn keuze dan gewoon. Je hebt hem zijn leven gegeven, hij mag deze lijden zoals hij zelf wil, als jongen of als meisje. Daar heeft hij nog 13 jaar voor om na te denken. Helaas hebben wij ouders niet het recht te denken voor onze kinderen, ook hun meningen mogen we niet opdringen. Blijf er gewoon voor openstaan, met ertegen ingaan heb je kans dat je zoon zijn geheimen nooit met je zal delen en jaag je hem alleen maar bij je weg. Geef hem het gevoel dat je hem toch wel accepteert, hoe dan ook, laat hem weten dat jij zijn moeder en niet zijn vijand bent.

Toegevoegd na 2 minuten:
Juist in deze tijd.

Het is een kind, laat hem spelen. Kinderen moeten kunnen experimenteren met verschillende rollen. Hij is zichzelf nog nauwelijks bewust van het verschil tussen jongen- of meisje zijn. Benadruk die verschillen niet, maar laat hem lekker zelf uitvinden wat hij leuk vindt.

Als hij nu aangeeft dat hij de kleren van zijn zusje leuker vindt, koop je de volgende keer gewoon wat opvallendere, fellere kleren voor hem. En zorg dat er een flinke verkleedkist in huis is zodat hij geregeld zichzelf als piraat maar ook als prinses kan verkleden.

Over 8 jaar is het nog vroeg genoeg om te tobben over genderidentiteit.

Misschien is hij wel een supersociale jongen die meer interesse heeft voor de zachtere kanten van het leven, misschien wordt je dochter wel een hele stoere meid die astronaut wil worden. En dat is prima zo, zo lang de ouders daar niet moeilijk over doen en de kinderen zich kunnen uiten.

Ik heb zelf ook een tweeling. Jongen en een meisje. Nu moet ik zeggen dat bij ons nooit een van de twee heeft gezegd dat ie van het andere geslacht wilde zijn. Maar verkleedpartijtjes waren er wel over en weer. De jongen als meisje en het meisje als jongen.
Persoonlijk zou ik er op deze leeftijd nog niet teveel waarde aan hechten. Ik zou er ook niet teveel van zeggen. Zie het als een grap. Kinderen van deze leeftijd zien nog niet het sexeverschil als alleen aan de kleren. Het zal voor hem een rollenspel zijn om eens als zijn zus te zijn. En zoals hier boven al gemeld is. Waarschijnlijk is het morgen soldaat en overmorgen politieman.

Beslissen? Nee. Zich meisje voelen? Ja.
Zich schikken naar de genderrollen die de maatschappij hem opdringt (meisjes spelen met poppen, jongens met Lego, meisjes dragen roze en andere felle kleuren, jongens dragen blauw en andere onopvallende kleuren, meisjes dragen rokjes/jurkjes, jongens dragen broeken, meisjes worden verpleegster/juf/secretaresse, jongens worden chirurg/brandweerman/directeur, etc etc etc etc etc) kan zijn heeele leven nog. Dus maak er vooral geen probleem van dat hij zich daar nu nog even niks van aantrekt (letterlijk :-) ).
Ik heb via via een jongen gekend die je op zijn vijfde nergens blijer mee kon maken dan met een roze prinsessenjurk. Ging ie ook in naar school, en niemand die daar moeilijk over deed. Intussen houdt ie het toch maar op jongen :-)
Ik geef je de link naar de documentaire Valentijn (over Valentijn de Hingh), over een prachtig kind dat je langzaam de metamorfose van achtjarig jongetje naar zeventienjarig meisje ziet maken, en haar ouders en broertje en klasgenoten die 'meegroeien': in interviews eerst nog 'hij' zeggen en later 'zij'.
De tweede bron is het enige wat ik kan vinden over een fotoreportage in het Volkskrant Magazine uit september 2003, met prachtige foto's van jongetjes die biologisch meisjes waren en omgekeerd.

Al met al wil je liever een gelukkig KIND dan een ongelukkige ZOON, toch?