waarom vinden mensen verantwoordelijkheid hebben leuk? ik heb het aan verschillende mensen gevraagd maar ik heb geen specifiek antwoord gekregen?

zij krijgen daar een prettig gevoel van, omdat ze serieus genomen worden, andere mensen vertrouwen op hun kunnen, ze mogen de leiding nemen en beslissingen doorzetten, kortom, ze worden gezien als persoon.

Omdat men dan een soort gevoel heeft van; ik heb de touwtjes in handen.

Verantwoordelijkheid hebben leuk vinden kan onderstaande redenen hebben:

- macht hebben
- aanzien hebben
- als belangrijk mens gezien worden
- onmisbaar gevoeld worden
- contrôle kunnen hebben/uitoefenen
- werksituatie: meer betaald krijgen
- werksituatie: anderen voor je laten werken
- werksituatie: leuker/interessanter werk kunnen doen
- werksituatie: eigen baas zijn, niet afhankelijk van anderen
- zelf bepalen wat je wel/niet wilt

om maar wat te noemen ;-)

Verantwoordelijkheid leren nemen wordt al of in de gezinsituatie benadrukt of aangeleerd of op school benadrukt of aangeleerd. Elk mens is verantwoordelijk voor zijn eigen daden en handelen. Wanneer je je verantwoordelijkheid neemt dan ben je bezig of de leiding te nemen of men kan jou ergens op aanspreken. Dus mensen die het leuk vinden kan ik niet aanwijzen maar mensen die vanuit opleiding, of opvoeding verantwoordelijkheid op zich nemen voelen zich daartoe geroepen en dus levert het ook iets op. Niet alle mensen zijn leiders er zijn meer volgers en ook aan volgers wordt verantwoordelijkheid gevraagd. Wij zijn verantwoordelijk voor het wel en wee in de maatschappij en verantwoordelijk voor alles waarvoor we volgens normen en waarden en cultuur achter kunnen staan.

Het zal je verrassen, maar geloofsboeken bieden het bijna volledige antwoord hierop. Vooal de Heilige Qor'aan is eigenlijk hierop gebaseerd, en mijn antwoord wijkt dan ook 'schijnbaar' af van de andere hier:

Als je dit leest, voel je al dat het erg vreemd is hoe diep 'taal' gaat bij jou en je weet ook zeker hoe je met taal mensen kunt kwetsen of net heel gelukkig maken.

Alle dingen in de natuur worden als goddelijk beschouwd in de Qor'an, maar er wordt bijzondere betekenis gegeven aan de mens in de natuur omdat deze een soort beheerder of vicaris is, en (vooral met taal) kan kiezen en zo 'verantwoordelijk' is voor het beheer van de natuur en daarom keuzes kan en moet maken.

Verantwoordelijkheid heeft dus heel veel te maken met ergens tegelijk afwijken van ons 'natuurlijk' doel binnen de schepping of de wereld (of je nu gelovig bent of niet, de benadering is begrijpbaar voor beiden) omdat je ziet dat verantwoordelijkheid eigenlijk 'verandering' brengt.

Het is dus het meest 'menselijke' aspect dat je je kunt voorstellen en je stelling is in die zin fout, want soms voelen we ons 'goed' bij verantwoordelijkheid (als we daardoor voldoening krijgen), maar soms voelt men zich heel slecht bij verantwoordelijkheid (stel dat je eenmaal gedronken hebt, en er dan net per ongeluk een fietser voor je auto komt en je moet blazen, dan neemt je verantwoordelijkheid een heel gruwelijke vorm aan).

Verantwoordelijkheid heeft ook te maken met fouten, en in onze maatschappij is het eigenlijk niet toegestaan om fouten te maken omdat we denken dat alles bepaalbaar is door computers en ons 'verstand'.

Verantwoordelijkheid gaat dus letterlijk zorgen dat je plezier beleeft aan beslissingen. Het benut onze menselijkheid maximaal, met sterktes en... zwaktes.