hoe kun je het beste met iemand omgaan die nergens geen zin meer in heeft en ook om niks gauw boos wordt?

Links laten liggen is echt het beste advies, loop er met een hele wijde boog omheen...

Werkt perfect...

Onderzoek doen naar de oorzaak.

Als er ook geen blijheid en vreugde meer uit komt klinkt dat als depressief. Dat persoon moet dus sowieso naar de dokter.

Een ruimere omschrijving zal welkom zijn.

Misschien voelt hij zich niet meer gewaardeerd of waardevol, misschien kun je zijn goede eigenschappen wat oppoetsen.

Afstand nemen en zeggen waarom. Eerlijk, duidelijk en oprecht zijn. Zeggen dat je de vrienschap (als het dat is) waardeert en dat je begrijpt waarom diegene zo doet (anders vragen waarom), maar dat je het moeilijk vindt om hiermee om te gaan en zeg dat je diegene bij wilt staan bij de moeilijke periode (vaak is dit gedrag een teken van depressie), maar dat je er niet te veel in meegesleurd wilt worden, omdat het je energie kost.

Geef hem een aai over zijn bol,en zeg hem dat je hem-Zij
met rust laat zolang Hij-Zij dat wil.
Doe verder je eigen ding.

Vraag diegene waarom hij/zij zo is en of je hem/haar kunt helpen. Heb je het vermoeden van depressiviteit, dring er dan vriendelijk doch dringend op aan dat diegene naar de huisarts gaat!

Ik heb een geestelijk gestoord zusje die ook niets leuk vindt. Ik begin dan zelf iets leuks te doen, waarvan ik hoop dat het haar aanspreekt. Als ze dan nieuwsgierig wordt en komt kijken, doet ze ongemerkt mee en voor ze er zelf erg in heeft, is ze enthousiast.

Zo ook vandaag: Nee, ze wilde geen Kerstmis vieren. Ik heb haar met een smoesje opgehaald en ben de tafel gaan dekken. Feestmaal, bordje bijgezet en voor ze er erg in had zat ze te smullen.

Je moet mensen die niets willen niet links laten liggen, want in hun hart willen ze dolgraag.

ja lastig zeg.

Oorzaak lijkt me wel heel belangrijk, en als jij die weet dan kun je er misschien wat mee.

respecteer zijn/haar keuze
blijf in de buurt en spiegel je eigen enthosiasme
vroeger of later zie je dat deze hulp gewaardeert wordt

Daar moet je in ieder geval een olifantshuid tegenover zetten.
Aanbieden, reactie, je eigen gang gaan.

Je kan beter vragen wat de situatie is waarom die gene zo doet en als die dan nog zo opvliegend antwoord laat hij/zij maar gewoon doen

Hem in zijn normen en waarden laten. en neem zelf een beetje afstand.

Deze persoon is duidelijk depressief! Je bent dan zo moe van het leven dat je gevoel op een heel laag pitje staat en gewoon (geestelijk) te moe bent om je nog ergens over op te winden.........je denkt dan: doe allemaal maar, het maakt me niet meer uit, wat de gevolgen ook zouden zijn.

Ik herken het heel goed, ik heb zelf in die fase gezeten. Ik gebruik nu sinds een paar jaar anti-depressie tabletten en die helpen me "het licht" weer een beetje te doen zien, wat ik voor die tijd nooit had verwacht dat een medicijn mij zo kon helpen. Ik kan weer genieten van het leven, maar dat was wel eenproces en niet in 1 x natuurlijk.

De persoon ik kwestie zou dus zeker naar de huisarts moeten gaan. Aan jou de taak dit te stimuleren, uitzichzelf zal hij/zij dit ZEKER niet doen.

Ik wens je heel veel kracht en wijsheid hiervoor!

Dat soort mensen kan je het beste negeren en uit de buurt blijven.
Daarmee praten heeft geen enkele zin, ze luisteren toch niet.

Je eigen plan trekken ,en gewoon doen wat jij wilde gaan doen. Vraag de persoon op het moment dat hij/zij boos wordt: ,"Waarom word je nou boos"?

Als dat al langer speelt dan moet je haar eens mee naar de huisarts nemen. Het lijkt op een depressie.

de persooon heeft vermoedelijk last van een depressie,laat hem in zijn waarde ,als hij geen zin heeft om iets te doen laat hem dan niks doen onder dwang maar zoek proffesionele hulp.

Negeren! Is vaak een schreeuw om aandacht! Negatieve aandacht als het ware. Dus lekker negeren en mocht die gene eens positief reageren, ook positief terug reageren!

Wat je ook nog eens zou kunnen proberen, is om in de somberheid van die persoon mee te gaan en te kijken hoe daar op gereageerd wordt. Dus even meezeuren of er zelfs nog een schepje bovenop doen. Er bestaat een klein kansje dat die persoon het gewoon zat is dat iedereen hem op probeert te beuren, en je dan aankijkt en zegt 'maar zo erg is het toch ook weer niet'?

Het is vaak een vorm van aandacht vragen, en dan op een verkeerde manier.
Praten heeft meestal geen zin, want je woorden ketsen af, en daardoor blijf je in een kringetje draaien.
Ik denk zelf van gewoon eerlijk en direct blijven, en misschien tijdelijk even afstand doen van die persoon.
Wel ingrijpen als het helemaal uit de hand gaat lopen.

Als eerste zou je kunnen proberen om een gesprek aan te gaan.

Niet in de jij doet....(verwijten)
Maar gewoon dat je is opgevallen dat diegene niet zo lekker in zijn vel zit, en of hij zij er misschien met jou over wilt praten.
En dat je het het ook accepteer als deze persoon niet wilt praten.

Misschien is er niet direct sprake van depressie, maar zit deze persoon gewoon met iets in zijn maag, waar hij of zij nog over na moet denken, en er nog niet helemaal uit is.
En dus er ook nog niet over kan praten.

Je kan je bezorgdheid uitten, en als je echt denkt dat deze persoon depressief of iets dergelijks, aanbieden om eens informatie in te winnen bij de ggz.

Mocht hij of zij boos worden, dan heb jij in ieder geval een poging gewaagd, en probeer er ondanks dit toch voor diegene te zijn. Misschien heeft diegene behoefte aan een knuffel, maar misschien ook weer aan ruimte.

Dat is moeilijk te zeggen, dat kan jij ws beter inschatten.

Succes!

Even wat de vraagstelling betreft: "nergens geen zin meer in hebben" betekent zoveel als overal zin in hebben. Dus "nergens meer zin in hebben" had juist geweest.
Goed, nu de bedoeling achter de vraag me wel duidelijk is...., hierop mijn antwoord.
De vraag is waarom de ander nergens zin in heeft en/of gauw boos wordt. Eerst kijken naar de oorzaak en dan een uitspraak doen als de aard van de relatie dit waard is.
Is er b.v. sprake van relatieproblemen, ziekte, depressie of zijn er andere diepgaande oorzaken, dan is deskundige hulp vereist.
De huisarts of ,na doorverwijzing, een hulpverleningsinstantie kan - mogelijk - oorzaken wegnemen.
Deze overweging dient plaats te vinden voordat negatief gedrag een negatieve reactie oproept en er sprake is van "kwaad tot erger".

Dit is een heel erge situatie, ook voor jou als je er regelmatig mee omgaat. Ik spreek uit ervaring...

Probeer een persoon NOOIT te veranderen maar juist te BEGRIJPEN. Vaak zit er iets achter, degene heeft misschien iets meegemaakt, heeft weinig zelfvertrouwen of gebruikt iets. Ik weet niet hoe goed je die persoon kent maar dan zul je waarschijnlijk zelf wel weten welke dingen van toepassen (kunnen) zijn.

Je kunt met diegene praten, vertel dat jij zijn/haar gedrag op deze manier ervaart en vraag waarom diegene zich zo gedraagd en wat ervoor moet gebeuren om dat te kunnen veranderen. Probeer het niet té erg als je merkt dat die persoon er niet zoveel om geeft om te veranderen of als het een 'hopeloze zaak' is, stap er dan vanaf want dan ben jij degene die eronder gaat lijden.
Als diegene wel wil praten dat komt het allemaal vanzelf wel goed. Je kunt eventueel samen hulp zoeken of misschien kun jij die wel bieden. Zorg in ieder geval dat je ook niet té close wordt. Zulke personen zijn dus vaak eenzaam en kunnen zich snel aan een persoon vastklampen en wordt diegene afhankelijk van je.

In ieder geval dus NIET met een boog omheen lopen, misschien kun jij iemand alsnog gelukkig maken en iemand van dingen kunnen laten genieten. In ieder geval probeer het, nooit geschoten is altijd mis.