Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Heb ik een probleem met het contact van andere mensen?

Ik weet vaak niet hoe ik met mensen moet praten. Meestal komt er na de standaard vragen als: Alles goed, wat doe je.. niets meer. Ik ben vaak ook vervelgen en als mensen iets zeggen denk ik steeds dat het over mij gaat..
Als iemand b.v hard lacht denk ik al dat het over mij gaat.
Ik word hier heel nerveus van. Gisteren overkwam mij dit nog 2 meisjes waren aan de kassa aan het lachen achter mij en ik voelde me echt nerveus toen en dacht direct dat het op me gericht is. Is daar iets aan te doen? en is dit een psychologisch probleem? Hierdoor maak ik heel weinig vrienden. Ik wil er liefst niet over praten met andere mensen als mijn ouders of vrienden.

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
554

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Beste Piet,
Je omschrijving klinkt inderdaad wel naar een psychologisch probleem, maar dat is nog steeds heel vaag.

Er zijn allerlei mogelijkheden die een professionele psycholoog moet onderzoeken om je echt een antwoord te kunnen geven. Dat is niet erg eenvoudig en snel. Maar wel belangrijk.

Sommige mensen zijn nu eenmaal makkelijker en extroverter dan anderen. Dat is helemaal niet erg en is juist wat het leuk maakt. Verschillende mensen in een groep maken de groep interessant.

Als je vindt dat je hier veel last van hebt, ga dan eens met een dokter praten. Dat kan gewoon je huisarts zijn. Probeer voorbeelden aan te halen van situaties waarin je je ongemakkelijk voelt.

Als ik je verhaal zo lees, dan ben ik wat kort door de bocht met een conclusie, maar het zou kunnen dat je een storing hebt in het autistisch spectrum. Dat is een hele brede groep aandoeningen die te maken hebben met intermenselijk contact.

Nogmaals: deze conclusie is niet wetenschappelijk onderbouwd en moet echt geconstateerd worden door een psycholoog. Dat is niet eng, er worden je alleen veel vragen gesteld over je dagelijkse manier van leven en omgang. Houd er wel rekening mee dat bij voorkeur ook je ouders hierbij betrokken worden. Zij weten immers het beste hoe je was als klein kind.

Trek geen overhaast conclusies, ga naar een arts.
Sterkte!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
ik snap het, het lastige is dat dit tot op zekere hoogte bij iedereen wel zo is. Ieder mens heeft er soms last van dat hij/zij soms niet precies weet wat ie moet doen (ook al laten ze dit niet merken). Een stukje hiervan hoort ook bij de pubertijd. Dat is sowieso een lastige periode. Ik kan me goed indenken dat je er niet met je vrienden over wilt praten, vrienden kunnen soms heel raar reageren zeker als ze zelf ook niet weten wat ze er mee aan moeten. Zijn je ouders echt geen optie? Ook niet als je zegt dat je ergens mee zit maar het lastig vindt om er over te praten? Er zijn inderdaad diverse trainingen die te volgen zijn en dit kan een goede optie zijn. Online kan een begin zijn, maar als deze gevoelens je belemmeren in normaal functioneren dan is professionele begeleiding echt wel aan te raden. Kosten worden dan ook vergoed (soms deels). Je kunt hulp krijgen bij een assertiviteit, maar ook hulp bij zelfvertrouwen opbouwen. Er is veel mogelijk, maar het gaat er om dat je de hulp krijgt die bij JOU past. En ik ben geen arts (je zou kunnen zeggen: wel ervaringsdeskundige ;-) ) en daarom blijf ik je aanraden om hulp te zoeken. Je bent echt niet de enige die naar de huisarts gaat en zegt: ik wil niet dat mijn ouders dit te weten komen.

Andere antwoorden (3)

Hallo,
Ik kan je al 1 ding zeggen, je bent heus niet de enige die dit probleem heeft. Ik heb dit ook gehad. Omdat ik vroeger in een cafe bv nog niet eens iets durfde vragen of als ik bv een computerspel kocht en het werkte niet durfde ik het niet om te gaan ruilen. Ook een gesprek beginnen met andere mensen bv op school ofzo ging heel moeilijk. Ik werd dit zo beu dat ik dit wou veranderen. Toen heb ik een assertiviteits cursus gevolgd en geloof me of niet, dit helpt echt zeer goed! Ik ben 2 maanden lang, 1 x per week 2 tot 3 uur lang die cursus gaan volgen. En nu ben ik van mijn problemen af. Ik kan nu vlot met onbekenden praten en van die dingen. Ook heb ik daar geleerd als mensen dingen doen zoals me slaan of uitschelden dat ik gerust een klap terug durf geven of een woordje terug te roepen. Dan zijn ze snel stil. Nu ik zou zeggen, als je wil zou ik die cursus volgen. Je leert er zoal:
Een gesprek starten
Een gesprek aan blijven houden zodat er niet te veel stiltes vallen
Je mening durven te uitten en van die dingen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Mmm over online volgen heb je ook zo wat nadelen: bij die cursus ben je bv met 6 tot 8 personen en dan begint de cursusgever iets te zeggen over hoe je een gesprek begint en dan moet je dat oefenen met die onbekenden. Ik had dat meestal in de avond van bv 6 tot 9
Dat soort dingen komen in gemiddelde mate bij iedereen voor. Bij jou misschien iets meer. Bij mij trouwens ook. Ik volgde een sociale vaardigheidstraining, en nu gaat het veel beter. Ik sta nu veel meer open, en mijn sociale vaardigheden zijn dan ook veel beter.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik weet niet hoe oud je bent maar als er al altijd sprake is geweest van het probleem is het iets in jou. DSM dekt gedrag met problemen je bij communicatie vaak op autistisch spectrum in. Ik vind DSM diagnoses eigenlijk hard en je hebt er weinig aan, toch zal een specialist beoordelen naar een aantal aangevinkte eigenschappen in een langer rijtje van gedragskenmerken. De tijd en dat je er zelf last van hebt of de omgeving zijn betekenend.
Zoals jij het zegt vind ikzelf het meer gedragskenmerken die bij jouw horen. Je spreekt over vrienden, dus heb je vrienden. Ik weet niet hoe oud je bent maar meisjes zijn misschien nog nieuw voor jou en ook het omgaan met vrouwen kun je leren. Misschien ben je hooggevoelig, accepteer het. probeer eens zomaar een gesprekje te maken met iemand. Houdt het altijd kort en dichtbij je interesses. Een positieve of geestige opmerking met een open mimiek doet het meestal goed. Heel veel jongens laten het gesprek aan hun vriendin of vrouw over. Bij hen komt het besef van verlegenheid niet eens op. Als de school uit gaat dan zijn het de meisjes die willen doorpraten, jongens zijn dan al lang weg. Ik wens je nog veel moed , je kunt het. Naar mijn eigen ervaring heb je met wat begrip en vertrouwen niet eens zoveel woorden nodig.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+