Waarom wil je huilen als je valt?

Het is vaak een reactie op de schrik, niet zozeer op de pijn.

Huilen heeft een signaalfunctie naar je omgeving om hulp op grond van medelijden te krijgen.

Als dit mij overkomt ga ik ook huilen. Voor mij is het een gevoel van machteloosheid en van iets niet zo snel direct kunnen plaatsen. Het overkomt je en je weet niet wat je gebeurt.

Dat wil je niet, het gebeurt gewoon, het is een uiting van emoties... Emoties zijn net als mensen, ze willen aandacht... En dan wil emotie zijn dansje doen in jou...

Het is een uiting van onbehagen, tranen stromen over, het gebeurt gewoon, het begint en het eindigt vanzelf...

Huilen is een natuurlijke reactie,bij pijn of als je schrikt.
Kinderen laten dan ook de tranen lopen maar als volwassenen kunnen we dat vaak toch nog weten te bedwingen,omdat je niet graag in het openbaar huilt en het vaak ook nog eens als raar word gezien door andere.
Ook al doet het nog zo`n pijn willen wij volwassenen ons niet laten kennen en bijten dan even flink op onze tanden om niet te laten merken dat we zo veel pijn hebben.Zal je vallen of je eigen zo`n pijn doen als er verder niemand bij is dan laten we als volwassen mensen wel vaak de tranen lopen.Waarom eigelijk he want pijn is pijn.

Je huilt omdat je of verdriet hebt of huilt van blijdschap.

Wat ik nu interessant vindt is hoe je was VOOR dat je viel? Dat je viel is waarschijnlijk een druppel en was ook nodig om je fysiek te laten stoppen.

Je huilde omdat je overliep van verdriet.

Het heeft niet te maken met vragen om aandacht.
Het heeft meestal te maken met een oerreflex op een plotseling gevoel van onbehagen.

Tijd voor een 'RIP aan de nabestaanden'!