Zijn hoogbegaafden meestal minder op het sociaal gebied?

Dit blijkt meestal wel het geval te zijn. Wat veelal wordt weggelaten als dit wordt gezegd is dat veel mensen die als "hoogbegaafd" worden beschouwd ook lijden aan het syndroom van asperger, oftewel een vorm van autisme hebben. En dat benadeelt de sociale vaardigheden ook aannemelijk.

Bronnen:

http://www.hiq.nl/hb-seontw.php

Volgens mij is het onzin. Volgens mij zijn sociale vaardigheden en gebrek daaraan redelijk onafhankelijk van intelligentie. De reden dat veel mensen denken dat zeer intelligente mensen minder sociaal zijn is omdat de meeste mensen (ook de zeer intelligente) niet bijzonder sociaal of asociaal zijn. Het is makkelijker om om te gaan met mensen in je eigen belevingswereld. Die dus dezelfde dingen leuk vinden als jij en de zelfde dingen goed begrijpen. Voor zeer intelligente mensen is deze groep gewoon kleiner. Ik erger mij vaak aan mensen uit lagere sociale milieus die claimen 'niet zo slim, maar wel heel sociaal' te zijn. Deze mensen bedoelen daarmee dat ze in de buurtkroeg het heel gezellig hebben met de mensen uit hun eigen omgeving. Zij vergeten altijd mee te wegen dat het feit dat ze moeite hebben in de omgang met zeer intelligente mensen niet alleen maar de sociale vaardigheden van die zeer intelligente mensen aan te rekenen is, maar net zo goed die van hun. Verder wordt er vaak onterecht gedacht dat het makkelijker is je naar beneden aan te passen dan naar boven. Mijn ervaring is dat het beide zo goed als onmogelijk is...

Dat is mijn ervaring ook wel zo,n beetje hoor. Zelf organiseer ik als hobby , gezellige dagjes en vakantie,s voor single,s en merk dat de mensen die een lagere opleiding/baan hebben, vaak wat eerder aanvoelen of iemand het naar zijn of haar zin heeft dan degenen die een hoog IQ hebben. Ook hebben ze vaak wat meer over voor de anderen en zijn geinteresseerder in de ander. Nu hoop ik niet hier wat mensen gekwetst te hebben hoor , want ik bedoel echt niet dat ik hun minder sociaal vindt !! maar dat ze soms iets minder snel de sfeer aanvoelen. Is mijn mening he !

Nee, dat is niet zo. Wel is het zo, dat als mensen die hoogbegaafd zijn sociaal niet sterk zijn, dit vaak op de hoogbegaafdheid wordt gegooid. En het is ook wel zo, dat er communicatieproblemen kunnen zijn, maar dat is niet MEESTAL zo. Verder is communicatie tweerichtingsverkeer. Mensen met een erg hoge intelligentie worden niet altijd begrepen, en begrijpen mensen met een lagere intelligentie ook niet altijd. Maar het kan best zijn, dat ze met andere mensen die ongeveer net zo intelligent zijn wel heel goed kunnen communiceren. Betekent dat dan dat ze niet sociaal zijn, of dat ze (over en weer dus, niet alleen de hoogbegaafde persoon) op een andere golflengte zitten? Vaak wordt van hoogbegaafde kinderen gezegd dat ze sociaal heel jong zijn, snel van hun stuk gebracht, snel verontwaardigd. Als je beter kijkt, kan het zijn dat ze juist verder zijn in hun ontwikkeling. Zo gebeurt het vaak dat heel intelligente kinderen heel verdrietig kunnen zijn als andere kinderen afspraken niet nakomen. Dit wordt dan jong gedrag genoemd, en "ze moet nog wel wat groeien", maar in feite is degene die de afspraak niet nakomt degene die nog moet leren zich aan afspraken te houden. Het intelligente kind kan dat dan al. En er zijn heus hoogbegaafde mensen die sociaal niet sterk zijn, of ronduit zwak Ik ken ze van heel dichtbij. Maar er zijn ook normaal begaafde mensen die sociaal onbenullig zijn, en heel veel hoogbegaafde mensen die wel heel sociaal zijn, en die ken ik ook van heel dichtbij.... Toegevoegd na 18 uur: Naar aanleiding van een andere reactie bedacht ik nog iets dat er mee te maken kan hebben: Vaak worden kinderen (en soms volwassenen, maar meestal kinderen) getest omdat er problemen zijn. Ze lopen vast op school, worden onhandelbaar omdat ze te weinig uitdaging krijgen, of zijn ronduit ongelukkig (valt vaak samen). Kinderen waar niets mee aan de hand is, worden niet getest, omdat ze geen problemen hebben. Maar ze kunnen nog wel hoogbegaafd zijn, en soms weet diegene dat wel, maar soms ook niet. Waarschijnlijk zijn er veel meer niet-geteste hoogbegaafden dan wel-geteste. En zijn er dus ook veel meer hoogbegaafden die geen problemen hadden die het testen noodzakelijk maakten.

Ik denk niet dat er verschil is qua sociale begaafdheid tussen mensen met een laag en een hoog IQ. Wel is het zo dat van iemand die ronduit dom is we het ook makkelijke accepteren dat-ie ook lomp in de omgang is. Van een hoogbegaafde valt het dus eerder op dat-ie niet handig in de omgang is.