Ik heb last van woedeaanvallen wat kan ik hier aan doen ?

gecondoleerd! Wat erg voor je.
Woede is een heel normaal onderdeel van een rouwproces. Laat het er gewoon uitkomen!
Als je schade aanricht tijdens je woede-aanval kun je misschien regelen dat je de eerste periode niet alleen bent, zodat je gecontroleerd boos kunt zijn. Maar verder.... niet opkroppen. Sterkte.

Ik heb nu even geen heel concreet advies; wat ik je wel vast kan adviseren om jezelf die woedeaanvallen niet kwalijk te nemen. En je te realiseren dat het een reden heeft en dat je ook 'maar' een mens bent, met gevoel.

Omdat je aangeeft dat je "iets wilt doen" aan die woedeaanvallen... ik weet niet of je er per se iets aan zou moeten doen. Tenzij je merkt dat je jezelf, ook buiten die aanvallen om, helemaal niet meer in de hand hebt - maar daar lijkt het niet op.

Klinkt misschien een beetje zweverig wat ik nu ga zeggen. Maar die woedeaanvallen horen gewoon bij jouw rouwproces. Natuurlijk voel je je machteloos en woedend van binnen; het klopt gewoon niet als je achttien bent en dan een van je beste vrienden verliest.

Je kunt niet verwachten dat je zomaar over zoiets heen kunt stappen. Het heeft tijd nodig; heb geduld met jezelf, zou ik willen zeggen.

Als je woedeaanvallen zo vaak en zo lang blijven terugkomen dat je er niet goed meer door kunt functioneren, zou je nog professionele hulp kunnen zoeken. Maar op dit moment denk ik dat je er 'gewoon' even doorheen moet.

Praktisch advies voor als je zo'n woedeaanval voelt opkomen: trek je even terug, desnoods op de wc. Huilen mag. Paar keer diep ademhalen, goed uitblazen. Binnenkant van je polsen en handpalmen spoelen met koud water (helpt je bloeddruk te verlagen); en evt even je gezicht wassen.

En vooral, nogmaals: neem het jezelf niet kwalijk!
Ik wens je heel veel sterkte!

Wat erg voor je!
Praat erover wat je gevoelsmatig ervan vindt dat hij er niet meer is, ook al zijn het geen aardige dingen die mischien denkt en voelt.
En mischien ben je ook boos op hem omdat het voelt alsof hij je in de steek heeft gelaten. b.v.
Je woede is een muurtje wat voor je verdriet zit. Kijk naar wat erin die woede zit of mischien wil je liever de woede ervaren dan de pijn van het verdriet. (onbewust).
Maar het enige wat je er aan kan doen is gaan praten en mischien voor jouw wel goed een ervaren deskundige voor rouwverwerking. Heel veel sterkte!

Gecondoleerd...
Een paar dagen is nog heel kort. Het is helemaal niet vreemd dat je gedrag nu anders is. Het is ook helemaal niet vreemd om heel erg kwaad te zijn op het leven, het heelal en de rest. Het is belangrijk om jezelf te kunnen uiten, zeker in perioden van groot verdriet, maar niet ten koste van alles.

Als jouw woede-aanvallen verder op niemand gericht zijn en je niks kapot maakt in je woede, kun je het het beste even laten gebeuren. Misschien is dit voor jou wel de goede manier om met rouw om te gaan.
Maar:
Jouw omgeving hoeft niet van jou te accepteren dat je in je woede naar ze uithaalt, of dat je dingen kapot maakt 'omdat je jezelf zo nodig moet kunnen uiten'. Dus als jij in je woede-aanvallen meer kapot maakt dan je lief is, denk dan eens aan een manier om je woede anders te uiten, trek jezelf terug, ga een stuk keihard fietsen, hang een boksbal op of ga met je huisarts praten.