hoe kan ik van dit claustrofobische gevoel afkomen?

Question

Sinds een maand of 2, voordat mijn vriend en ik na 7 jaar uit elkaar zijn gegaan, werd ik soms plotseling misselijk in bussen, wat ook gepaard ging met een stevige angst. Dit is in de loop van de tijd erger geworden. Enkele weken terug moest ik de bioscoopzaal uitgaan omdat ik in paniek raakte en weer zo misselijk werd. Terug naar binnen gaan lukte niet.
Het gevoel komt alleen op in plaatsen waar ik niet meteen weg kan, of in elk geval het idee heb dat dit niet kan.
Tijdens sollicitatiegesprekken bijvoorbeeld.
Tot nu toe is het altijd gelukt om niet te gaan overgeven, en relatief rustig te blijven; een soort 'mind over matter', maar ik weet niet of dit blijft lukken... Zie het niet zitten om een bus of auto onder te kotsen natuurlijk :)
Zelf heb ik sterk het gevoel dat het met de stress en emoties van de afgelopen tijd te maken heeft.
Heeft iemand misschien goede tips om hier vanaf te komen?

Toegevoegd na 6 minuten:
psycholoog is natuurlijk (inderdaad) het eerste waar mensen aan zullen denken, maar dat is geen optie. Heb het wel gehad met dat soort dingen

 · Accepted Answer

Zou het kunnen, dat je je (onbewust) gevangen en opgesloten hebt gevoelt in de relatie met je vriend?
Nu jullie uit elkaar zijn, kan je je het misschien toestaan, daar over na te denken.

Vóór die tijd zal je het misschien heel aktief weggeduwd hebben : jullie hielden van elkaar, en in elke relatie moet je wel eens iets 'wegslikken' terwille van de lieve vrede....(en dit kan zwaar op de maag liggen!!)
En je wilt niet steeds over dezelfde dingen zeuren, of je hebt in het begin van jullie relatie vrijwillig bepaalde offers gebracht ten aanzien van je persoonlijke vrijheid, die je later niet meer terug kon draaien, maar die je meer en meer naar de keel grepen....

Symbolisch daarvoor zijn situaties nu, waarin je je ook opgesloten voelt. Je misselijkheid is je lichaam, dat de situatie herkent.
Nu je koppie nog....

Als je dit voor jezelf kunt toegeven, en ook, dat dit nu voorbij is, zou je diep moeten kunnen ademhalen, je tot in je tenen realiseren dat je vrij bent, en misschien wordt die angst (want dat is het volgens mij....) opgesloten te zijn minder, tot hij weg kan zakken.

hoe kan ik van dit claustrofobische gevoel afkomen?

Het beste antwoord

Weet jij het beter..?