Vrij simpel : als het leuk / lekker / aantrekkelijk is, is het vermoedelijk slecht voor je. En als het er beduidend minder aantrekkelijk uitziet / lijkt / schijnt te zijn, is het waarschijnlijk beter voor je. Maar dat betreft eigenlijk voornamelijk eten en activiteiten.
Je inspannen voor en overgeven aan dingen die op de LANGE termijn goed voor je zijn (want het tevreden gevoel dat die slechte dingen je geven is natuurlijk op de korte termijn OOK goed voor je welbevinden) vraagt ene beetje meer gezond verstand en vaak ook doorzettingsvermogen. Je moet dan langer op de vruchten wachten, maar ze smaken des te zoeter. Voor veel mensen is dat echter een schier onmogelijke opgave.
Je moet je daarvoor ook al een beetje een voorstelling kunnen maken van de lange-termijn-beloning om de wilskracht op te kunnen brengen om korte-termijn-impulsen te kunnen onderdrukken (snoepen, niks doen, auto pakken ipv de fiets). Hoe beter je dat kan, hoe beter je jezelf kunt trainen ook la op korte termijn te genieten van dingen die op de lange termijn beter voor je zijn.