Hoe maak ik een praatje met een verhulplener?

Als je zo na moet denken over hoe je een praatje met je hulpverlener begint als oefening, legt ze wellicht de lat wat hoog voor jou. Zouden jullie het niet eerst kunnen hebben over hoe je een gesprek kunt aanpakken?

Dan, toch een paar algemene tips. In de eerste plaats ben je waarschijnlijk te gespannen, en steeds bezig met "wat moet ik straks gaan vragen?", zodat je niet meer echt luistert naar wat zij zegt. Als je een gesprek wat meer op gang wilt houden, is het altijd de truc om mensen uit te nodigen om iets over zichzelf te gaan vertellen. Bijna iedereen heeft wel dingen waar ze enthousiast over zijn, en waar ze eindeloos over kunnen vertellen. In jouw geval zou je je hulpverlener kunnen vragen of ze iets over haar werk kan vertellen, en dan in het gesprek bijvoorbeeld vragen stellen als "wat vind je nu zo leuk aan je werk?" of "kun je iets vertellen over je eerste werkdagen hier?" Dezelfde dingen kun je vragen over iemands hobby, bijvoorbeeld: "hoe is dat zo begonnen, dat hardlopen van jou?" of "vertel me eens hoe de mooiste dag van je leven eruit zag?" En als iemand even stil valt kun je vragen "wat voelde je toen?" of "waar denk je nu aan?" Je moet trouwens ook niet al te bang zijn om af en toe een stilte te laten vallen, maar als je een paar goede, echt uitnodigende vragen stelt, kun je iemand behoorlijk lang aan de praat houden.

Alleen de vraag "hoe gaat het met jou" kan simpel beantwoord worden met "goed". Dan ben je klaar, en weet jij niet meer wat je nog meer kunt vragen. Maar juist die vragen waarin in mensen vraagt om iets te vertellen over ... (werk, hobbies, hun kinderen, hun partner, wat ze mooi vinden aan een bepaalde muziekstijl, of wat dan ook) nodigt mensen echt uit om diep na te denken over je vraag, en om uit zichzelf te gaan 'putten' om die vraag te beantwoorden.