Hoe is tandenpoetsen ontstaan? Wie heeft het bedacht en wanneer is het bedacht?

Historische bronnen leiden terug tot de oude Egyptenaren. Niet dat ze toen al de beschikking hadden over een echte tandenborstel zoals wij die nu kennen. De oude Egyptenaren gebruikten een mengsel van as, myrthe, gebroken schalen van eieren en puim. De samenstelling van het poeder veranderde in de loop der jaren, waarmee ook de Grieken en Romeinen hun tanden schoon probeerden te houden.

De Chinezen hadden eeuwen geleden weer heel andere middeltjes. Zo zou een mondspoeling met de urine van een kind helpen. In de Middeleeuwen werd ook weer een mengsel gebruikt, gemaakt van de as van dierlijke resten. Het tandpoeder werd gemaakt van dierlijke botten, zoals konijnen- en muizenschedels of de enkels van de koe. Een Italiaanse edelman uit de veertiende eeuw, Amaldo de Vilanova, kwam weer met een heel ander recept voor mondverzorging: vier delen honing, wilde kalebas, rozenwater en bietsuiker. Daarna moest de mond gespoeld worden met pure wijn. Andere tandreinigingsmiddelen waren doodgewone takjes van een geneeskrachtige boom of plant. In Afrika reinigen sommige arme mensen nog steeds hun tanden met iets simpels als een takje. Ook zout werd wel eens gebruikt om de tanden te ‘poetsen’.

De tandenborstel is in de loop van de geschiedenis ontwikkeld in China. Gebruikt werden bewerkte stukjes bot of soepbotten met aan het uiteinde de ruige haren van dieren. Vooral zwijnenhaar werd geschikt bevonden voor de borstel. Die borstel werd lang gebruikt, maar een echte opmars kwam er in de vroege negentiende eeuw dankzij niemand minder dan Napoleon Bonaparte. Napoleon was geobsedeerd door mondhygiëne en kwam zo in aanraking met de tandenborstel.

Meer en meer mensen gingen borstels gebruiken, maar toch duurde het nog tot 24 februari 1938 voordat de eerste tandenborstel met nylon haren op de markt kwam.

De oorsprong van de tandenborstel lag in China. Hier begonnen ze al met tandenpoetsen met bewerkte stukken bot met aan het uiteind ruige dierenharen. De tandenborstel kende in het begin van de negentiende eeuw een snelle opmars in Frankrijk.

Dit kwam door Napoleon Bonaparte, die een obsessie had voor mondhygiëne. Hij vond dit zo belangrijk dat hij zijn tweede vrouw, Marie-Louise, veel zaken op het gebied van mondhygiëne cadeau gaf bij hun huwelijk.

De ontwikkeling van de tandenborstel kwam hierdoor in een stroomversnelling en in plaats van dierlijke producten te gebruiken, ontwikkelde de firma Dupont de nylon tandenborstel. Deze werden snel verspreid over Europa en Japan.