Wat onthouden we van onze vroege kindertijd?
Als ik naar mezelf kijk, had ik mijn eerste (heldere)herinnering op 4- jarige leeftijd. Hoe selecteert het brein dit dan zo jong?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Mijn eigen eerste herinneringen dateren ook van mijn kleutertijd. En dat klopt met wat normaal gebeurt. Deskundigen lijken het er over eens te zijn dat baby's een geheugen hebben: daarmee herkennen ze bijvoorbeeld de geur en stemmen van hun ouders, zelfs muziek, gedichtjes en verhaaltjes die al opgevangen zijn in de baarmoeder. Maar in hoeverre een volwassene in staat is om zich zijn eerste levensjaren te herinneren, daarover zijn de meningen verdeeld. Er is onderzoek dat uitwijst dat de vroegste herinnering van een volwassene niet verder teruggaat dan de leeftijd van vier jaar. Rond de leeftijd van 3 tot 4 jaar verandert de manier waarop we iets herinneren. Daarbij speelt taal waarschijnlijk een belangrijke rol. Als we leren praten, worden taalbegrippen essentieel voor de manier waarop we informatie opslaan en voor de manier waarop we kennis uit het geheugen halen. Daarom hebben volwassenen waarschijnlijk zoveel moeite zich gebeurtenissen te herinneren die plaatsvonden voor ze leerden spreken.
Heel weinig, slechts een enkele gebeurtenis,die toen veel indruk op ons maakte, zal beklijven de rest zijn vaak schijnherinneringen,doordat je ouders of oudere broers of zusters je dat verteld hebben en je dat bent gaan beschouwen als je eigen herinneringen.
Vaak zijn het ingrijpende gebeurtenissen die we onthouden van onze kindertijd. Ook heel plezierige of droevige momenten die een diepe indruk maakten zullen in je geheugen blijven. Ik heb zelf mijn vroegste herinnering toen ik 2 jaar was. Ik huilde elke morgen omdat mijn broer naar school mocht en ik nog niet. Ik was overgelukkig toen ik wél mee mocht, ben altijd graag naar school gegaan én heb er mijn hele leven gewerkt :) Een andere herinnering heb ik van mijn grootmoeder die ik maar één keer per jaar zag omdat ze ver weg woonde. Ik was nog heel klein, want ik zat in het stoeltje achteraan op haar fiets. Het is een 'gevoel van liefde en geborgenheid' dat ik me herinner, geen andere dingen, enkel dat gevoel, wat waarschijnlijk zo ingrijpend was, omdat ik haar zo weinig zag. Die enkele herinneringen maken echter ook duidelijk hoeveel we voorgoed vergeten zijn. Of we weten niet hoe we die herinneringen terug kunnen oproepen. Vaak kan een bepaalde geur me ook terug katapulteren naar mijn kleutertijd. Zoals de kartonnen valiesjes waar de middagboterhammetjes in zaten. Ze worden nu terug verkocht bij Blokker. Toen ik eraan rook was ik weer even dat kleutertje van toen :)
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
