Allereerst dit: het is onmogelijk om met iedereen op goede voet te staan. Er zijn nu eenmaal prettige en minder prettige mensen. Ook karakters zijn verschillend. Weer anderen laten hun eigen belangen zwaarder wegen dan hun principes.
Als je met niemand conflicten of botsingen had, zou je in feite tegen iedereen (en ieders mening) "ja en amen" moeten zeggen. Sommige mensen zijn nu eenmaal heel vervelend of willen altijd gelijk hebben. Iedereen kent dat soort types, zowel op z'n werk als privé. Met hen kun je nooit tot een consensus komen, hoe graag je het ook zou willen. Dat ligt dan niet aan jou, maar aan die ander. Eigenbelang of bepaalde karaktertrekken zijn meestal de oorzaken.
"Ruziemaken moet je leren", zeggen sommige mensen. Vooral kinderen zonder broers of zussen hebben in hun jeugd vaak niet geleerd hoe ze met conflicten moeten (of kunnen) omgaan.
Ook kritiek, en de manier waarop je daarmee omgaat, hoort daarbij. In plaats van dat je denkt: ‘ik heb dit kennelijk niet zo goed gedaan’, komen gedachten boven van ‘ik bén niet goed’, ik deug niet, ik doe ook altijd alles fout’.
Het kan zijn dat mensen je opbouwende kritiek geven in de hoop dat jij er wat aan hebt, terwijl jij, vanuit vroegere ervaringen, reageert met al of niet ingehouden boosheid. Kijken hoe jij dus over het algemeen op kritiek reageert kan je helpen om het minder zwaar te nemen.
Daarnaast is het goed om je te realiseren dat mensen soms inderdaad kritiek geven om je te kleineren, je onderuit te halen, om zichzelf daardoor groter of beter te kunnen voelen. Je hebt dan zeker reden om die kritiek naast je neer te leggen en tegen jezelf te zeggen: daar heb ik geen zin in.
Er zijn heel veel goede boeken en zelfs cursussen over conflicthantering en omgaan met kritiek. Lees er eens een paar, zodat je jezelf beter leert kennen en weerbaarder wordt, zodat je sterker in het leven staat. Het is beslist de moeite waard. Succes!
- Bronnen:
-
http://www.heinpragt.com/menswerk/kritiek.php
-
http://www.openoog.com/kritiek.html