Hoe leer ik af om geïrriteerd te reageren op domme vragen?

Bedenk dat er maar één persoon is die last heeft van die irritatie.......
Het is een vrij nutteloze emotie namelijk, irritatie, het helpt je niets verder.
Misschien dat dat helpt.
Wel herkenbaar, maar bovenstaande gedachte helpt mij wel.

Domme vragen bestaan niet!
Irritante vragen zijn er in overvloed!

Antwoord hoef je niet te geven, maar mag je geven!

Als iemand een in jouw ogen "domme"vraag stelt dan moet je die gewoon negeren!

Toegevoegd na 2 minuten:
Ikzelf vind het op dat moment juist geweldig om de boel wat op te kloppen en wat sarcasme en humor er in te mengen. Maar helaas draai ik soms door en worden mijn antwoorden of reacties verwijdert!
Maar dan heb ik wel heel even schik gehad!

Op een bepaald moment ga je je realiseren dat er veel meer domme mensen zijn dan slimmen.
En dan kan je wel boos blijven, slecht voor je hart.

Het stellen van een waaromvraag is trouwens altijd irritant, omdat die vraag iemand om verantwoording vraagt, die hij/zij absoluut niet hoeft af te leggen.

Niet iedereen kan even slim zijn. Misschien helpt het als je je realiseert dat je blij mag zijn dat je slimmer bent en dat dat geen reden is om je over op te winden.

Evarist61,

Ik werk zelf met jonge kinderen. Werk met peuters en met kleuters en in die laatste categorie komt er nog wel eens een vragenvuur op je af.

Nu wil ik niet zeggen dat die kids domme vragen stellen, maar wel dat het er erg veel zijn en dat kan op een gegeven moment een beetje vermoeiend zijn.

Als ik na de 100e vraag er even klaar mee ben zeg ik dat gewoon ("pff... ik heb nu even genoeg vragen beantwoord hoor." of "Stop eens met al die vragen en vertel eens iets leuks").

Nu zeg ik niet dat je zo tegen de vraagsteller moet praten, maar je mag best even zeggen dat je niet zo in de mood bent om vragen te beantwoorden. Gelieve achterwege te laten dat het een domme vraag betreft natuurlijk ;-)

Bedenk wel dat het altijd beter is om vragen te stellen over iets waar je geen verstand van hebt, dan je mond te houden en "dom" te blijven.

Door te beseffen dat de vragensteller wellicht echt het antwoord wilt weten, en djij de persoon kan zijn die weer een beetje informatie kan overdragen. hierdoor verminder je de domheid een beetje.

Tevens zijn er vragen die dom overkomen, maar dat vooral zijn omdat jij nog niet nagedacht hebt over het onderwerp; Het antwoord is niet altijd vanzelfsprekend. Zo zijn er bv allerlei redenen waarom iemand suikerziekte heeft. Dus de vraag waarom je vriendin hjet heeft is niet per se dom.

Als je een wedervraag stelt:'waarom heb jij bruin haar"?
Mss dat ze dan beseft hoe haar vraag overkomt?
Vaak is het onwetendheid.
Er zijn gewoon veel mensen dom, dat besef ik ook.
Maar ik ben zelf ook niet overal slim is dus tjaaaa...

Ik vraag me af of je het moet zien als een domme vraag. Zie het als iemand die in een bepaalde categorie minder sterk is.

Als ze niet weet wat een diabeet uberhaubt is, dan is de vraag niet zo gek. Er moet ooit een moment in haar leven zijn dat iemand het haar verteld. Wees blij dat jij haar dat kado kan geven.

Ik begrijp je helemaal, je bedoeld dat mensen eigenlijk domme dingen vragen, omdat ze misschien helemaal geen interesse in jou hebben, maar graag stomme dingen willen vragen. Daarom lijkt het me beter om bij mensen die domme dingen vragen vooral een beetje te negeren.

Kan deze tip je helpen?
Als iemand jouw een domme vraag stelt, stel je diezelfde vraag dadelijk terug, b.v de vraag van: waarom is uw vriendin diabeet?...dan antwoord jij dàdelijk: ' Tja, waarom is die diabeet?....op die manier gooi je de domme vraag gewoon van je af en ga je verrast zijn van de mogelijke antwoorden die er dan eventueel op volgen en hopelijk kan je daar dan om verwonderd zijn of mee glimlachen.

Succes ermee