Je kunt je beter slank voelen, dan slank zijn...is dat echt zo en waarom?

Beide is nog beter. Maar er zijn mensen die zich dik voelen terwijl ze slank zijn. Die zijn niet gelukkig. Kan zich zelfs uiten in annorexia of Boulimia. Dus wat dat betreft is het beter dat je, je slank voelt en wat steviger bent, dan andersom. Maar iemand die veel te dik is en zich slank voelt is ook ongezond.

Ik weet eerlijk gezegd niet of ik het met deze stelling eens ben. Ik had vorig jaar een stagiaire die zich slank voelde, maar absoluut niet slank was. Zij droeg te korte truitjes waarbij je van tijd tot tijd zicht kreeg op een flinke rand 'vet' die over haar broek heen blubberde. Dit is ook niet goed. Volgens mij moeten het 'slank voelen' en het 'slank zijn' in evenwicht zijn om een realistisch zelfbeeld te hebben.

Nu komt het vaak voor dat met name slanke meisjes vaak ontevreden zijn over hun uiterlijk omdat ze zich niet slank voelen en enorm gaan lijnen terwijl ze echt niet te dik zijn. Ook hierbij zijn uiterlijk en gevoel niet in balans en is het zelfbeeld niet realistisch.

Bij deze stelling lijkt het alsof slank zijn niet belangrijk is, terwijl in de strijd tegen overgewicht toch al lang duidelijk is dat slank (niet mager) zijn wel degelijk bijdraagt aan een goede gezondheid. Het slank zijn is dus wel degelijk belangrijk en als je daarbij ook nog uitstraalt dat je slank bent dan is dat in ieder geval goed voor je zelfvertrouwen.

Slank voelen is belangrijker dan slank zijn:

Wanneer iemand zich slank voelt is dit veel belangrijker voor zijn/haar gezondheid en welzijn dan bij voorbeeld 'slank zijn'.

Het zijn onze gedachte die bepalen of we ons wel of niet gelukkig voelen.
Bij slank zijn zie je er aan de buitenkant (misschien voor jezelf of diegene die dit belangrijk vindt ) goed uit. Maar "van binnen" kun je je toch heel ongelukkig voelen.

Nou, ik weet het wel!