Wat kan je doen als je chagerijnig wordt van de pijn die je hebt?

Pijn kan je erg moe maken en uitputten met als gevolg dat je er flink humeurig van kan worden. Zo te lezen heb je alles al geprobeerd om er vanaf te komen en dat helpt niet.

Het beste wat je dan nog kan doen is mensen in je omgeving eerlijk zeggen dat je strontchagrijnig bent van de pijn die je constant voelt en of ze daarmee een beetje rekening willen houden.

Wie weet doet iemand dan nog wel wat extra liefs voor je waardoor het even minder erg lijkt :-)

ik rook dan een joint... (alleen de wiet, van tabak wordt je alleen maar zieker) ik ben dan snel afgeleid. de pijn is niet weg, maar ik kan wél weer lachen. en dát is voor mij het meest belangrijk. creativiteit komt op gang en ietsje minder remmingen zorgen voor een over het algemeen prettige middag mét pijn, maar ook met wat ontspanning.

Toegevoegd na 58 seconden:
*overigens kan niet iedereen er goed tegen, en als je gemakkelijk verslavingsgedrag vertoont kun je het beter niet proberen natuurlijk.
als je over het algemeen geen moeite hebt met maat houden, dan kan het een bruikbare suggestie zijn.
Het is als met alle andere middelen. Weet Wat Je Doet.

Dat kan ik me verrekte goed voorstellen ! Ik ben al niet te hachelen als ik een paar dagen mijn oor weer dicht heb zitten, en dat doet niet eens pijn, is alleen maar klote.

Ik hoop natuurlijk wel dat ze de pijn weer voor je kunnen oplossen uiteindelijk, en het niet chronisch wordt. Maar ook als dat gebeurt, zul je toch moeten leren er mee om te gaan.

Het probleem met pijn is namelijk dat andere mensen het ECHT niet kunnen voelen. En ze kunnen het ook niet voor je oplossen, wat mensen heel machteloos maakt. Het is niet dat ze het niet begrijpen, maar ze kúnnen er niks mee, letterlijk niet.

Wanneer jij dan je leven laat beheersen door je pijn, niet zozeer in de dingen die je wel en niet kan maar vooral verbaal, weten mensen op een gegeven moment niet meer wat ze moeten zeggen om je te helpen of op te beuren (dat kunnen ze ook niet echt), en wordt je tegen wil en dank een 'vervelende' gesprekspartner.

Probeer je dus zo veel mogelijk te focussen op de dingen die je nog wel kunt, geef wel je grenzen aan maar praat er niet voortdurend over, en probeer activiteiten te zoeken die je echt leuk vind (al zou je er misschien de tijd niet voor hebben) en waarbij de pijn je zo min mogelijk hindert, gewoon om je humeur zo veel mogelijk op peil te houden. Dat is heel erg moeilijk, zeker in het begin, maar uiteindelijk is iedereen, ook jij, meer gebaat bij een redelijk optimistisch iemand die nog wel eens een belangrijke taak laat liggen, dan een humeurig en chaggerijnig iemand die de hele dag dingen moet doen die ze eigenlijk niet (goed) kan. Steun en begrip van je familie is daarin dan ook HEEL erg belangrijk. Als iedereen weet waar ze kunnen helpen (want mensen willen graag helpen !!) om voor jou de pijn zo draaglijk mogelijk te maken en de dagen zo positief mogelijk door te komen, hoef je het niet steeds meer over je pijn te hebben en zal de sfeer verbeteren.

Ik wens je heel, heel veel sterkte, en hoop dat er een goede oplossing voor je pijn zal komen, op korte termijn.