Waarom zijn de pestkoppen van vroeger nu bang voor me?

Question

Vroeger had ik echt heel veel pestkoppen. Van kinderen tot volwassenen, zelfs leraren deden gewoon mee. T heeft me verziekt, in een diepe depressie gebracht waar ik na al die tijd nog steeds niet uit ben gekomen. Maar, tegenwoordig is het zo dat op straat, de pestkoppen van vroeger me respecteren, soms zelfs wegrennen voor me. Maar waarom is dat zo? Kan t komen omdat ze trots zijn dat ze mijn leven compleet hebben verziekt? Of zijn ze bang geworden voor m'n grootte? (150kg1m83 tegen 100kg1m70 is groot verschil). Of komt het omdat ze eindelijk de hersenen hebben gekregen dat pesten levens verziekt?

 · Accepted Answer

Ik proef heel wat frustratie en boosheid uit je vraag. Zeer begrijpelijk, je hebt er niet voor niets een depressie van (gehad). Je voelt je op zo'n moment als mens niet serieus genomen, en dat komt hard aan!

Je vragen:
-Ik denk niet dat ze trots zijn dat ze je leven verpest hebben
-Je grootte zal er vast wel iets mee te maken hebben, je kunt ze nu goed aan (of in ieder geval wordt die schijn gewekt)
-Beseffen ze dat ze je leven hebben verziekt? Of dat wie dan ook pesten levens verziekt? Wie weet?

Vanwege verhuizingen vele scholen bezocht, 6 stuks, van groep 1 tot aan de universiteit, van randstad tot platteland. De groepsdynamiek blijft altijd hetzelfde.
Je heb er altijd een (of een klein groepje) dat zichzelf fantastisch vind op dat moment, en de rest is het er mee eens. Anders worden ze zelf ook gepest. Het is een rangorde die blijkbaar overal voorkomt.

Voorbeeldje (zeker niet de enige): via het huiswerkinstituut waar ik me (vrijwillig) had ingeschreven een gesprek gehad met een van de ergste pesters. Ik zat er al een maand of drie, komt zij. Meteen verder gaan waar ze in de brugklas mee opgehouden was!
Zegt ze tijdens het gesprek doodleuk dat ze zich dat nooit had beseft en dat ik me niet moet aanstellen? Eerst (brugklas) niet, en 4 jaar later (nieuwe pesterijen!!) ook niet?! Zij zal dus denk ik nooit begrijpen hoezeer ze mensen pijn doet met dat soort gedrag.

Ook (vele) andere gesprekken met leraren en pesters hebben me niets opgeleverd, behalve 'mogen 'blijven' zitten op een school waarop dat eigenlijk niet kan. ?

Pas toen ik 19+ werd, en naar de universiteit ging, ging het beter. Ik werd zelf ook mondiger. En dat werkt wel. Maar daar moet je in groeien! Dat is echt moeilijk!
Oefenen, vallen en opstaan.

Rode draad: de meeste pesters die ik tegengekomen ben zijn: "zich niet bewust" van wat ze je aandoen (??)
Volgens mij weten ze het héél goed, maar als het hen niet deert dan hoeven ze er ook niet over na te denken toch?
Het wordt allemaal makkelijk weggeschoven door dat soort mensen.

De enige tip die ik je kan geven is: maak wat van jezelf.
Moeilijk, absoluut. Uiteindelijk moet je het jezelf doen, hopelijk met steun van anderen, maar je bent zelf het belangrijkst! Via die andere mensen ga je waarschijnlijk niet krijgen wat je nodig hebt: waardering!
Door jezelf (kleine en grote) doelen te stellen kun je jezelf wellicht beter voelen over jezelf. Het kan echt helpen. Voor mij in ieder geval wel.

Heel veel sterkte en succes toegewenst!!!

bamibal · Answer

Het zal wel schaamte zijn. Ze durven je niet meer onder ogen te komen, nu ze beseffen wat ze gedaan hebben.

 · Answer

Ik denk dat je lichaamsafmetingen een belangrijke factor zijn. Pestkoppen zijn meestal ook lafbekken.

 · Answer

Verschrikkelijk zeg dat zelfs volwassenen en leraren hier ook aan meededen. Kan me voorstellen dat je hierdoor gedeprimeerd bent geraakt. Hoe kan het dat jouw ouders dan nooit maatregelen hebben genomen, dan had het jou veel leed bespaard. Nu je ouder bent en groter durven ze natuurlijk niet meer te pesten want nu bijt je van je af, misschien beseffen ze nu wat ze hebben gedaan. Het zou voor jou ook goed zijn dat deze pesters hun excuses aan kwamen bieden ipv wegrennen. Duidelijk zijn dat lafaards.
Misschien voor jouw eigen verwerking eens iemand hierop aanspreken en dan kijken hoe ze er op reageren.

 · Answer

Ik denk dat ze zich schamen voorwat ze vroeger hebben gedaan. Dat ze nu inzien hoe hard en lelijk ze tegen je zijn geweest. Mensen maken fouten, doen stommiteiten en daar  leer je  uit  en krijg je soms spijt .

 · Answer

Ik vind het heel rot voor je dat je vroeger zo gepest bent, dat kan een mens flink beschadigen.
Je vraagt je af waarom je 'ouder pesters' nu bang voor je lijken te zijn. Daar heb je zelf ook ideeën over. Je geeft een dat je grootte ermee te maken kan hebben. Je bent inderdaad vrij fors. Ook denk je dat het misschien is omdat ze trots zijn om wat ze bereikt hebben of dat ze nu 'hersens' hebben gekregen.

Ik vermoed zelf iets anders en dat komt door de manier waarop je schrijft: je uitstraling. Zonder dat ik je ken of ook maar heb gesproken heb ik het vermoeden dat je een nogal boze en defensieve uitstraling hebt, want dat komt ook sterk naar voren in de toon die je zet in deze vraag.
Ik lees tussen de regels door een enorme onverwerkte woede. En ik vermoed dat je dat ook uitstraalt. Dat komt dan ongetwijfeld door het feit dat je dit verleden nog niet goed verwerkt hebt.
Hoe mensen op je reageren is sterk afhankelijk van hoe jij je opstelt. Als je glimlachend en vrolijk de straat op stapt zul je veel mensen tegen komen die glimlachen en vrolijk zijn. Mensen spiegelen, vaak onbewust.

Je geeft aan dat je en depressie hebt, ik neem aan dat je daarvoor ook behandeld word. Ik wil je aanraden om door te gaan met therapie, er is nog zoveel dat je moet verwerken.  Ik hoop voor je dat je je over een poos weer fijn voelt onder de mensen.
Onthou ook dat die 'oude pesters' ook slechts mensen zijn, pesters handelen uit zwakte, ook zij hebben hun pijnplekken. Het zou mooi zijn als je ze ooit kunt vergeven, vooral voor jezelf. Maar ik kan me voorstellen dat dat erg moeilijk is. Veel sterkte.

 · Answer

Het zal een combinatie zijn van schaamte en besef wat ze je hebben aangedaan. Ze zijn tot inzicht gekomen wat zoiets met een mens kan doen. Vaak waren het ook meelopers die meededen om erbij te horen. Zij beseffen nu ook dat ze je beter hadden kunnen verdedigen in plaats van mee te doen.

Op het moment dat pesters pesten denken ze er niet over na, wat voor impact het op het slachtoffer heeft. Voor hen is het een onbeduidende periode geweest, voor jou een blijvende akelige herinnering. 
Het zou mooi zijn dat ze, in plaats van beschaamd zijn en weg te lopen, hun excuses zouden aanbieden.

 · Answer

Als ze weten, wat hun gepest met jou en je leven heeft gedaan, dan zou het best kunnen, dat ze zich helemaal rot schamen en je niet meer onder ogen durven te komen.

 · Answer

Als je diep in het hart van een pester kijkt, zul je vaak zien dat z/hij pest om zelf in vredesnaam bij de groep te horen.
Misschien dat die angst (ze zijn nu niet meer met dat groepje van vroeger) in combinatie met hoe jij er nu uitziet en wat je uitstraalt, ze doet schrikken.
Ik geloof er niet in dat ze doorhebben wat ze gedaan hebben, want die paar programma's die ik heb gezien waarbij pesters later geconfronteerd werden met hun slachtoffers, was het vooral: 'Zo erg was het toch niet?' en 'Ja, diegene werd wel gepest, maar toch echt niet door mij'.
Intussen zit jij nog met de gevolgen, zo te lezen. Daar zul je iets aan moeten doen, want het is het niet waard dat het je leven nog steeds bepaalt.
Zoek eventueel hulp daarbij, want uit ervaring weet ik dat dat enorm kan opluchten en je eindelijk de vrijheid oplevert om jezelf te zijn, zonder angst, zonder noodzaak om defensief te zijn, en zelfs met wat minder wrok (wat niet betekent dat je het gedrag van toen goedkeurt, maar wel dat JIJ het achter je kunt laten).

 · Answer

Hersens en schaamte niet.
Ze zijn gewoon bang voor wraak, fysieke of gerechtelijke

Waarom zijn de pestkoppen van vroeger nu bang voor me?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (9)

Weet jij het beter..?