Hoe komt het dat als je op een toren of iets hoogs dan duizelig word?

Wat je omschrijft echter IS (de basis van) hoogtevrees ; het duizelige gevoel op grote hoogte dat zorgt dat je bang wordt dat je valt. Blijkbaar beangstigt het jouw niet; dat kan natuurlijk. Andere mensen hebben er al last van op een keukentrapje.

De oorzaak is dat we wel gewend zijn lange horizontale afstanden waar te nemen met onze ogen, maar NIET verticale afstanden / hoogtes. Dat beeld kunnen we van nature niet heel erg goed plaatsen, we hebben moeite met het schatten van de afstand en de diepte en het inschatten van de grootte van de objecten die we waarnemen. Simpelweg omdat we niet zijn gebouwd op het je op grote hoogte bevinden. Hoog op een berg of ander natuurlijk object hebben we daar geen last van, behalve op een - inderdaad voor ons gevaarlijke - klif of afgrond. Daarmee zou het ook een beschermingsmechanisme kunnen zijn om te zorgen dat je wegblijft bij gevaarlijke dieptes.

Enige terughoudendheid is dus een gezond mechanisme om gevaren te voorkomen. Maar zoals al onze ingebouwde angstreflexen (voor gevaarlijke insecten of slangen, voor harde onverwachte geluiden) kan het een gezonde angst overstijgen en extreme vormen aannemen, en dan spreken we van een fobie. In jouw geval is je gezonde, normale ''hoogtevrees'' dus geen fobie. Maar je krijgt wel de gebruikelijke signalen van je lichaam.