Wat is er nodig voor een succesvolle samenwerking tussen de reguliere - en de niet-reguliere gezondheidszorg (paramedisch, alternatief)?

Hoe verklaar je dan als ik al ruim een half jaar met een klacht loop, bloedonderzoek heb gehad op 13 verschillende dingen en er niks werd gevonden. Ik ga naar een alternative arts die doet aan electro accupunctuur, hij binnen een half uur de klacht weet te vinden? Ik ben er voor behandeld en ben helemaal klachten vrij..Ik kan je vertellen dat het me echt niet tussen de oren zit, daar ben ik te nuchter voor. :)

Ook uiterst rationeel ingestelde mensen zijn mensen. Dat wil zeggen dat ook zij worden beïnvloed door suggestie. Let wel, ik zeg niet dat het bij jou suggestie was - ik zeg alleen dat het zou kunnen. Daar is niets mis mee, het bestekent alleen maar dat je geen robot bent. Feit blijft dat electro-acupunctuur (nog?) niet is bewezen. In die zin dat als je een electro-acupuncturist 100 patiënten geeft, en 50 daarvan geef je een goede electro-acupunctuur-behandeling en de andere 50 eenzelfde soort behandeling, maar dan juist één die ofwel niets doet, ofwel de klacht zou moeten verergeren - dan zie je in beide groepen evenveel mensen genezen. Toen ik vandaag uit mijn werk kwam, zat ik in de trein een artikel te lezen in de NatuurWetenschap en Techniek van juli/augustus 2009. Het artikel staat bol van de voorbeelden. Eentje ervan wil ik wel overtypen, ter illustratie:
Nadat hij het had uitgemaakt met zijn vriendin, besloot Derek Adams al zijn pillen in te nemen... maar toen kreeg hij er spijt van. Bang dat hij het niet zou halen, vroeg hij aan de buren of ze hem naar het ziekenhuis konden brengen. Daar aangekomen stortte hij in. Hij beefde, was bleek en slaperig, zijn bloeddruk daalde en hij werd kortademig. Toch was op de uitkomsten van laboratoriumproeven en toxiciteitstesten niets vreemds te zien. In de daaropvolgende vier uur kreeg Adams zes liter fysiologische zoutoplossing toegediend, maar van verbetering was nauwelijks sprake. Totdat er een arts ten tonele verscheen die bezig was met een klinische studie voor een antidepressivum. Adams werkte sinds ongeveer een maand aan die studie mee als proefpersoon. [Na de ruzie had hij alle overgebleven 29 antidepressivum-pillen van de proef ingenomen.] De dokter verklaarde dat Adams in de controlegroep zat. De 'overdosis' pillen die hij had genomen was volstrekt ongevaarlijk. De mededeilng kwam als een verrassing voor Adams en er kwamen tranen van opluchting. Binnen vijftien minuten was hij weer volledig alert en waren zijn bloeddruk en hartslag weer normaal.

Deze is ook mooi:
Neem bijvoorbeeld Sam Shoeman, bij wie in de jaren zeventig terminale leverkanker werd geconstateerd. Ze gaven hem nog enkele maanden. Shoeman overleed inderdaad binnen het aangegeven tijdsbestek, maar uit het autopsierapport bleek dat de artsen de verkeerde diagnose hadden gesteld. De tumor was maar klein en er waren geen uitzaaiingen. "Hij is niet overleden aan kanker, maar aan het /idee/ dat hij zou overlijden aan kanker", aldus Meador. "Als iedereen je behandelt alsof je doodgaat, dan ga je daar vanzelf in mee. Alles draait vanaf dat moment om het sterven."
Als je dit voorbeeld, en het vorige voorbeeld leest, dan zie je waar suggestie toe in staat is. Dus al /zou/ je puur door suggestie zijn genezen, en niet door de behandeling, dan is dat absoluut geen schande. Dan betekent het alleen maar dat je een heel normaal reagerend mens bent.

pff..gelukkig, was al bang dat ik weer terug moest ;)
Ik snap je helemaal rota..Ik heb ooit ook eens een placebo ergens voor gehad vd huisarts, wat hij ook toegaf, later bleek dat er een operatie nodig was.. Ik was burnout, kon hele nachten niet slapen, en functioneerde overdag niet meer..
Wat het (volgens jouw) dan ook geweest mogen zijn, ik sliep weer. Had weer een opgeruimd humeur, kortom, ik was er weer. Alleen door tryptofaan en melatonine, wat de huisarts niet herkende, zag hij in een half uur, door metingen. Ik ben er nu nog dankbaar voor. Het is een verschrikking om meer dan een half jaar om 4 uur s'morgens nog wakker te liggen.

Het artikel in NW&T ging verder met een discussie over de ethische consequenties van deze bevindingen. Aan de ene kant heeft de patiënt recht op volledige informatie. Dat betekent echter dat mensen meer last zullen krijgen van bijwerkiingen, puur doordat die bijwerkingen dan bekend zijn. Wat is wijsheid? Aan de ene kant heeft de patiënt recht op de beste behandeling die bekend is, maar wel met informatie over alle risico's. Aan de andere kant is het gevolg van het geven van die informatie, dat een deel van de patiënten zal kiezen voor behandelingen waarbij die risico's worden verhuld. Wat is wijsheid? 100 jaar geleden werd Vance Vanders vervloekt door een medicijnman. Vance was stervende, en dokter Doherty kon niets doen - er was zelfs niets met Vance aan de hand, toch ging hij hard achteruit. Doherty gaf zijn patiënt een braakmiddel. Hij deed ongemerkt een hagedisje in het braaksel, en liet dat aan Vance zien. Doherty vertelde Vance dat de medicijnman hagedisseneitjes in zijn buik had gewreven, dat één daarvan was uitgekomen, en dat de hagedis hem van binnen aan het opvreten was - vandaar zijn ernstige klachten. Nu de hagedis was uitgekotst, was de oorzaak van de klachten weg. Vance zakte weg in een diepe en lange slaap, werd wakker met reuzenhonger, at goed en herstelde binnen een paar dagen. Tegenwoordig zouden wij het handelen van dokter Doherty onethisch vinden: hij diende een zwaar zieke patiënt een braakmiddel toe, en hij hield hem grandioos voor de gek. Is dat inderdaad onethisch? Wat is wijsheid?

@Rota... Naar mijn weten wordt bij electro-acupunctuur metingen verricht op acupunctuurpunten om de trilling te 'meten' en niet ingezet om te 'behandelen. Misschien bedoel jij het ook zo maar dit haal ik niet uit je reactie
zie ook mijn antwoord op: http://www.goeievraag.nl/vraag/water-emotie.16337 Suggestie, waarover jij bericht, is inderdaad een ongekende kracht van de mens, om zichzelf te genezen, maar ook om zichzelf ziek te maken. Daar heb je geen ziektekiemen of gezondheidszorg voor nodig. Er is een discussie gaande (al een hele tijd) of regulier uitgeschreven medicijnen wel werken, of dat "de genezing" ook beïnvloed wordt door het placebo effect. Ach, geloof in datgene waar je achter kunt staan en waar je je prettig bij voelt. Daar gaat het om.

@rota..mooi verhaal..Kan ik me wat bij voorstellen. Het enige verschil is, jij haalt je waarheid uit verhalen, boeken en van skeptisi. Ik haal mijn waarheid uit mijn ervaringen en mijn gevoel.

@Berth, da's één van de aspecten van de alternatieven waar de regulieren moeite mee hebben: *welke* electro-acupunctuur? Ik ging uit van de electro-acupunctuur volgens Voll. Daar wordt meer behandeld dan gemeten. De discussie die gaande is, wordt ook genoemd in het artikel in NW&T. Wat is ethisch, wat is wijsheid? Dat geldt ook voor het placebo-effect van reguliere medicijnen. Dat dat placebo-effect er is, staat vast. Het werkt soms ook op aanvankelijk onvermoede manieren. Bijvoorbeeld: de geneeskracht van een duur medicijn is hoger dan de geneeskracht van een goedkoop medicijn, ook al zitten er dezelfde stoffen in. Met een placebo blijkt dat ook te werken: geef iemand een placebo en vertel dat dat € 0,10 per pilletje kost, en het placebo zal werken. Geef iemand precies hetzelfde placebo en vertel dat het € 10,00 per pilletje kost, dan zal het een stuk sterker werken. Dus ja, het placebo-effect (en het nocebo-effect) speelt een grote rol in de reguliere geneeskunde. Daar komt bij dat, voordat een medicijn wordt toegelaten, uitgebreide dubbelblinde gerandomiseerde proeven moeten worden gedaan. Een medicijn komt daar alleen doorheen als het *meer* effect heeft dan het placebo waarmee het wordt vergeleken. Het complete verhaal is dus: elk regulier medicijn heeft zowel een echt effect als een placebo-effect.

@loes, met alle respect, maar je stipt precies het verschil aan tussen persoonlijke ervaring en gedegen onderzoek. Jij haalt je waarheid uit je ervaringen en je gevoel. Daarmee geef je heel duidelijk aan, dat jouw waarheid is gebaseerd op de waarnemingen en het gevoel van één persoon. Ik haal mijn waarheid uit verhalen, uit onderzoeksresultaten, uit artikelen, uit boeken, uit persoonlijke waarnemingen en gevoelens van meerdere personen, en uit de evaluaties van skeptici. Daarmee is mijn waarheid gebaseerd op de waarnemingen en het gevoel van een paar duizend personen. En geloof me, ik ben ook wel eens die ene persoon geweest met zijn eigen waarnemingen en gevoel. Ik ben echter open blijven staan voor hetgeen bij die andere 999 personen is gebeurd. (Nu ik deze tekst nog eens overlees, besef ik dat ik heel belerend, misschien zelfs denigrerend over zou kunnen komen - je zou mijn tekst op die manier kunnen lezen. Probeer dat niet te doen - op die manier is het niet bedoeld. Ik poog slechts een punt aan te dragen, met lichaamstaal die uitspreekt "wat vind je ervan?"

@rota, Erg lief van je dat je dat extra benadrukt, dat ik het niet belerend moet lezen, doe ik ook niet :) Net zoals jij voor jouw waarheid staat, sta ik ook voor mijn eigen waarheid. Natuurlijk probeer ik er ook wel eens achter te komen hoe een waarheid zo kan verschillen.
Als er een beker op de tafel zou staan met verschillende kleuren en we zitten er met vier personen omheen, zal de ene persoon alleen de groene kant zien en de ander de rode kant, enz. Maar allemaal hebben we het over dezelfde beker,dan zal jouw kant groen blijven en mijn kant rood.. Dus nu komt het er op neer dat ik, als één persoon, (in dit geval even), puur op mijn gevoel en ervaringen afga, het dan al niet bestaat, het uberhaupt niet kàn bestaan, omdat ik het alleen ervaar/voel?
Dan zou ik mezelf toch voor de gek houden als ik er niet naar zou luisteren (wat ik jammer genoeg als eens niet gedaan heb, met alle gevolgen van dien).
Misschien een raar voorbeeld, maar als ik, zoals ik al aangaf de rode kant zie en de skeptici zeggen dat ik het fout heb, dat het blauw is, want het is onderzocht, heb ik het dan ineens mis?

@Rota. Ik heb het over electro-acupunctuur (Mora). Zie hiervoor: http://www.vitanova-info.nl/elektro.php. Jij besluit met: " Het complete verhaal is dus: elk regulier medicijn heeft zowel een echt effect als een placebo-effect."
Ben je per abuis voor het woordje 'regulier' niet het woordje 'niet' vergeten? ;)

@loes, je hebt toch ook de enorme discussies meegelezen over de geesten? Dan ken je het verhaal van de zes blinden en de olifant. Zo is het ook met de beker. Aanvankelijk ziet ieder zijn kant van de beker. Als iedereen het er dan over eens is dat de beker blauw is, dan hoeven we niet verder te praten. Maar als de ene zegt dat de beker rood is, en de ander vindt hem geel, en een derde vindt hem toch duidelijk groen - dan moet je erachter zien te komen hoe die ander op dat "belachelijke" idee komt. Dat betekent: met elkaar praten, je in elkaar inleven. Proberen de beker ook eens vanuit een ander standpunt te bezien. In jouw geval: jouw waarnemingen, jouw ervaringen: ze zijn reëel. Ze zijn echt. Ze bestaan. Geen twijfel mogelijk. Je bent zelfs de enige niet. Maar er is meer. In mijn eerdere voorbeeld: er zijn nog 999 andere personen. Die kun je niet vergeten, ook hun ervaringen horen erbij, ook zij tellen mee. Voorbeeld, sterk gesimplificeerd, dus zoek er niet te veel achter: ik ga naar de ervaringen van 1000 personen kijken. Jij bent daar één van. Jij bent positief over je behandeling. Van de 999 andere personen zijn er 299 ook positief. 700 zijn neutraal of negatief. Dan gaan we verder kijken. We geven 1000 personen een nepbehandeling die, ook volgens de therapeut, geen helende werking zal hebben. Van die 1000 genepte personen zijn er 300 positief over de behandeling, en 700 neutraal tot negatief. Stel nu eens dat het zo eenvoudig zou zijn als in dit voorbeeld. Als jij daar dan naar kijkt, wat zeg je dan over de behandeling? Let wel, jouw ervaringen worden niet onderuitgehaald. Ze bestaan nog steeds, ze zijn nog steeds even echt, even reëel als daarvoor. Maar je hebt ze nu in een breder perspectief geplaatst. Mijn standpunt is dat je dan moet zeggen dat de behandeling van de therapeut niets uithaalt. Er is geen verschil met een nepbehandeling.

Aan de andere kant, in beide groepen zijn mensen die positieve ervaringen hebben met deze nepbehandeling. Nogmaals, dat gaat samen! Als jij positieve ervaringen hebt, houdt niets jou tegen om door te gaan met deze therapeut. Om hem nogmaals te consulteren als je weer iets mankeert. Maar als je echt tot jezelf wilt komen, zul je moeten weten dat de behandeling op één of andere manier bij jou aanslaat, ook al is het objectief gezien een onzinbehandeling. Je mag niet meer aanraden dat iedereen zo'n behandeling moet ondergaan. Je mag ook niet propageren dat deze therapeut geheel gelijk wordt gesteld aan therapeuten van wie de behandeling wel aantoonbaar beter werkt dan een nepbehandeling. Maar goed, dit roept een groot aantal ethische vragen op. Die heb ik al genoemd. Ik ben er nog niet helemaal uit. Was het maar zo simpel...

@Berth, ik lees nu pas jouw reactie hierboven. Ja, nu zie ik dat jij het inderdaad over een andere electro-acupunctuur hebt dan ik. Zucht. Waarom wordt hetzelfde woord gebruikt voor twee behoorlijk verschillende geneeswijzen? Dat maakt het er niet duidelijker op, dat zie je maar weer aan deze discussie. Ik zal maar niet ingaan op de beweringen die op jouw website worden gedaan. En nee, ik ben niet het woordje "niet" vergeten. Of was dat als grap bedoeld? Een regulier medicijn heeft zowel een echt effect (gezien in een goed onderzoek) als een placebo-effect (dat heeft elk medicijn). Een alternatief medicijn heeft altijd een placebo-effect (dat heeft elk medicijn), en soms geen, soms misschien een echt effect - soms 'geen' omdat niemand ooit verschil heeft kunnen laten zien tussen het alternatieve middel en een placebo, en soms 'misschien' omdat niemand ooit een goed onderzoek heeft uitgevoerd.