Wat vind jij belangrijker? Het geluk van een ander of de ego van jezelf?

Als een ander gelukkig is, is ie ook een aangenamer persoon om mee te verkeren. Dus: Het geluk van de ander vind ik op het eerste gezicht belangrijker dan mijn eigen "ego". Maar ... het brengt mij ook voordeel, dus misschien vind ik eigenlijk mijn eigen ego het belangrijkst. Pffff ... ik weet niet of ik me duidelijk uitdruk. In mijn hoofd heb ik er wel een duidelijk idee over, maar om het op te schrijven is wat moeilijker. Maar ja, het is dan ook al een beetje laat.

Hievoor citeer ik dokter Phil,wil je gelijk krijgen of gelukkig zijn.Ik vind dat echt heel treffend.Ik wil graag dat mijn gezin gelukkig is en dan weegt dat zwaarder dan mijn ego

Het is mogelijk, dat iemand iets van me vraagt, wat hem/haar gelukkig maakt, maar wat van mij meer vraagt, dan ik eigenlijk bereid ben te geven. Jarenlang stond ik daar eigenlijk niet zo bij stil, en stelde het geluk van de ander altijd op de eerste plaats - als hij/zij zich gelukkig voelde door iets wat ik deed, dacht ik, dat ik ook gelukkig was. Maar dat is natuurlijk op de langere termijn niet vol te houden. en het is ook niet reeël, eigenlijk niet eerlijk om aan iemand te 'knabbelen'om er zelf beter of gelukkiger door te worden. Dat heb ik leren zien. Als je het geluk van een ander moet betalen door er zelf ongelukkig onder te zijn, ben je helemaal niet goed bezig. Vooral, omdat je het mogelijk maakt voor de ander om je zo te behandelen. Ik zie nu geluk als twee richting verkeer, en niet meer een one way street, Het heeft nooit te maken met nemen, alleen maar met geven. Anders mag het niet geluk genoemd worden - dan is het een devaluatie van het woord.

Dan toch het geluk van een ander... Mijn ego vind ik niet belangrijk....

Je kan de vraag ook omdraaien, en jezelf afvragen, of je gelukkig kan zijn, als iedereen om je heen geen geluk kennen? M.a.w. er zit een soort wisselwerking op.

Om een ander gelukkig te zien moet ik mijn eigen ego wegcijferen. Dit lijkt me niet de juiste manier om het geluk van een ander boven dat van jezelf te verheffen... En waarom zou ik ongelukkig door het leven gaan om een ander alleen maar gelukkig te zien. Over egoïsme gesproken. Ik ben belangrijk. En daarna pas de mensen rondom mij...

Als ik iemand anders gelukkig maak, is dat goed voor mijn eigen ego.

zelf op de achtergrond en de rest gelukkig past mij het beste.

Het geluk van anderen is belangrijk voor mij, maar mezelf wegcijferen doe ik alleen voor mijn eigen gezin. Tegenover anderen kan ik, wanneer er teveel van me gevraagd wordt, ook wel eens eerst aan mezelf denken.

Ik vrees, dat het in mijn geval het geluk van de ander betreft, vooral in relaties. Weet niet hoe ik het kan veranderen, eigenlijk.

Meestal geeft het geen voldoening om gelijk te krijgen, ik word er niet echt gelukkiger van. Ik denk dan altijd maar zo: ach als een ander daar dan blij mee is. Ik vind het niet zo`n punt om mijn trots opzij te zetten.

Heel moeilijke vraag. Al je alle antwoorden bekijkt zijn er veel menslievende antwoorden, die ik ook zo vind en aanvoel. De anderen zijn heel belangrijk in je leven. MAAR ik heb een denkprobleempje: Als MIJN belangrijkste regel is dat de mensen om me heen gelukkig moeten zijn, dan is dat een regel VAN MIJN EGO. Het helpen door moeder Theresa van de arme kinderen was een behoefte van haarzelf die zij goed en mooi invulde. In hoeverre deed zij dan domweg wat ze zelf wilde? en was daar ego in, met als 'smoes' dat ze 'be-opdracht' was? (dit bedoel ik heel zeker NIET negatief!) Het is meer een kiezen van 'mooie' of 'lelijke' regels, maar is niet alles ego? Ik denk dat het niet mogelijk is om tegen je ego in te gaan. Je ego heeft mogelijk regels die wel of niet op je eigen persoonlijke voordeel uit zijn of juist niet, maar dat is een andere vraag. Help me eens denken:)

Mooie en goeie vraag. Het is een rooie draad in mijn leven dat ik mezelf op de achtergrond zet en anderen op de voorgrond schuif. De mensen waar ik van hou en ik dus graag gelukkig zie, gaan voor. Hierbij kan ik mezelf helemaal wegcijferen, hun geluk is mijn geluk. En het is heel, heel moeilijk voor mij om dat anders te doen. Af en toe zou het goed zijn, maar hoe...?

Een doordenkertje: Ik ben vegetariër. Mijn ego denkt dat ik hierdoor een positieve invloed heb op het geluk van mens en dier, op de wereld.

Bronnen:

http://www.goeievraag.nl/vraag/vegetarier-...

wanneer de mensen om mij heen gelukkig zijn, dan wordt ik daar ook blij van. Dus door ervoor te zorgen dat anderen gelukkig zijn, denk ik eigenlijk aan mezelf..