Waarom bevriezen we bij angst?

In aanvulling op het antwoord van Magicegideus, wat volgens mij helemaal klopt, nog even die hartslag : je lichaam maakt zich alvast klaar voor aanval / verdediging of vluchten : adrenaline wordt rondgepompt naar alle spieren, zodat je een optimale prestatie kan leveren.
Ook je ademhaling zal hierbij dieper zijn dan normaal, om die spieren ook van extra zuurstof te voorzien.

Voorbeelden daarvan zijn mensen die in hun eentje een afgeslagen auto van een spoorwegovergang duwen, of een 80 kg zware man op kunnen tillen en wegslepen al wegen ze zelf maar 60 kg - die adrenaline maakt je beresterk, en maakt ook, dat als je voor niets zo geschrokken bent, je zo'n leeglopend ballonnen gevoel hebt

Niet alleen mensen hebben dat trouwens.
Moet je eens zien wat er gebeurt als je deze geitjes bang maakt:

In aanvulling op nieuwsgierig: angst leidt tot een vecht/vlucht-reactie. Het lichaam maakt alles klaar voor een kortstondige heftige inspanning.
Functies die even niet terzake doen worden uitgezet, belangrijke functies voor de vecht/vlucht-inspanning krijgen voorrang: je hart gaat alvast sneller pompen, in anticipatie op de grote inspanning. Het denken richt zich op waarnemingen dichtbij om het gevaar op te sporen (je hoort je hart kloppen, en je oren suizen). Je begint alvast te zweten.
Eten verteren is minder belangrijk, dus de spijsvertering krijgt minder bloed toebedeeld (knoop in je maag). Het brein komt even niet toe aan relativeren.
Stress-lijders hebben die reacties vaak of zelfs permanent. Ze lopen rustig in hun t-shirt in de tuin, midden in de winter. En vallen ook af, als ze niet in goede doen zijn, want ze hebben geen trek in eten.
Ik had er liever niet zoveel verstand van gehad......

Doordat de rest van je organen stoppen met doen wat ze moeten doen word je ook misselijk. Soms ook duizelig en hyperventilatie. Wanneer het gevaar geweken is werkt alles weer lichamelijk psychisch is een ander verhaal. En ik had het liever ook niet geweten.