Is er een rede voor het feit, dat als ergens een ongeluk gebeurt, er vaak een groep mensen omheen staat? Je wilt zoiets toch eigenlijk niet zien?

Waarom kijken mensen horrorfilms? Waarom kijken mensen vechtpartijen?

Mensen zijn gek op sensatie, en een ongeluk is een onderbreking van de routine, er gebeurt iets en dat moet gezien worden. Het brengt iets sterks teweeg in het lichaam, en mensen kunnen dat niet weerstaan

Eckhart tolle beschrijft het als de werking van 'the pain body' als je daar meer over wilt weten, moet je dat even googlen.

Om getuige te zijn van iets heftigs zodat je het later kunt doorvertellen dat jij erbij was

Precies dezelfde reden waarom sommige mensen vragen stellen over het eten van mensenvlees.

Mensen, sommige althans, zijn belust op sensatie. Ik ben het wel met je eens, beter zie je het niet.

Nieuwsgierigheid, en even "genieten"van het feit dat zij de dans ontsprongen zijn

Toegevoegd na 2 minuten:
Sinds er geen openbare terechtstellingen meer zijn, moet je toch iets he

Alles wat ongewoon is trekt aan, door nieuwsgierigheid. Alles wat gewoon is, zien we de hele dag al, dus daar zijn we niet nieuwsgierig naar.

Als er een ongeluk gebeurt, er een huis in de brand staat, ergens een vechtpartij gaande is, is dat een ongewone situatie, omdat er (relatief) niet zoveel ongelukken gebeuren, huizen in de brand staan, en mensen aan het vechten zijn. Om het maar wat simpel te zeggen: als er iedere dag bij jou in de straat een huis in de fik staat, dan ga je na 2 weken al niet meer kijken. Want dan is dat gewoon geworden, en je bent er aan gewend geraakt.

Maar er is nog een belangrijkere reden: ieder mens heeft de drang om de sensatie te ervaren, van rampspoed die anderen overkomt, terwijl je zelf veilig bent, en daar dus geen last van heeft.

Dat is absoluut geen leedvermaak, en mensen hebben er ook beslist geen lol in, dat anderen iets naars overkomt! Mensen staan dan ook zeker niet te juichen of te lachen bij een ongeluk, en genieten er ook niet van.

Het zit alleen maar ingebakken in ons onderbewustzijn, dat we uit zijn op die prikkeling of ervaring. Een soort gevoel van: "blij dat mij dit niet overkomt".

iets gruwelijks trekt de aandacht, het is de spanning de sensatie, iets niet willen missen, het is een keer wat anders dan anders, de meesten houden hiervan.
en je hebt wat te melden tegen je vrienden en kennissen.

eigenlijk zou je het niet willen zien tenzij je van de hulpdienst bent en je het wel MOET zien

er is ooit een ongeluk gebeurd voor mijn snuffert waarbij 6 jongeren, die zich in een auto hadden gepropt, betrokken waren.
allemaal zijn ze uit de auto geslingerd en lagen verspreid op de weg, behalve de 6e persoon die in de kofferbak zat, deze hebben ze pas veel later ontdekt.
ik vergeet de kleine spasmen en de glazige starre blik niet in de ogen van 1 van de meisje niet meer.
ik heb gebeld voor meerdere ambulances, het verkeer aan de andere weghelft tegengehouden (daar lag ook iemand) mijn tel nr achter gelaten en ben weggegaan toen de politie en andere hulpdiensten kwamen (het meisje heeft het ook niet gehaald en ze was helaas niet de enige)

nee dank je, ik heb het nooit boeiend gevonden maar wendt nu echt mijn hoofd bij zoiets.

Het zijn vaak de sensatiezoekers (ramptoeristen) die als eerste aanwezig zijn, ze maken vaak zelf niets interessants mee......en dan hebben ze weer iets te vertellen aan anderen!! De allereerste zijn overigens vaak de mensen die hulp gaan bieden, de rest is enkel toeschouwer!!