Hoe kan het dat roken voor mij niet "verslavend "werkt?

Kennelijk behoor je tot de groep mensen (er zijn er meer!) voor wie roken niet verslavend is, wel soms een opvlamming van 'nu wil ik', maar nooit het 'nu MOET het' dat je bij verslaving juist hebt.
Misschien mis je de specifieke receptoren en stofjes die voor dat laatste zorgen.

Als je mentaal zeer sterk bent wordt een gewoonte niet snel een verslaving. Je bent veel eerder geneigd om te zeggen "ìk heb ..... (gewoonte zelf invullen) niet nodig als je sterk in je schoenen staat. Zwakte en verslaving gaan hand in hand.

Kijk eens in je familie, komt daar vaak verslaving voor?
dan bedoel ik gokken, alcohol em drugs. (of hobbies?)
Roken is natuurlijk ook verslaving, maar voor sommige mensen is roken een manier van staan, en geen verslaving.

Als je daar op kan antwoorden dat je moeders of vaders kant daar bijvoorbeeld weinig last van heeft, kan het natuurlijk zijn dat je die genen ook hebt.

En andersom werkt het ook heel vaak, dat er meerdere generaties verslaafd zijn, of een zwak hebben aan alcohol, gokken, maar daar ben jij zelf gelukkig geen een van.

Het kan ook dat je niet gevoelig bent voor nicotine, of dat je lichaam geen verband kan zien tussen de sigaret en de nicotine.

Het trek in een sigaret kan ook alleen de beweging zijn van het ademhalen, een korte trek, diepe trek lucht, wachten, en door de neus uit, zelfs als je dat doet zonder sigaret werkt het ontspannend.

Maar ik denk dat een sigaretje voor jouw net zo is voor de meeste mensen is als iets groots ontspannends, zoals een film, avondje bar, en daar hebben de meeste mensen ook geen dagelijkse behoefte aan,

Je zegt;
'Terwijl ik denk ...die enkele sigaret die ik rook ,daar geniet ik ook echt van'

Het menselijk lichaam is erop gebouwd dat het aangeeft wanneer je gif in je lichaam krijgt. Roken is gif, dus je lichaam moet op de een of andere manier aangeven dat hij het roken niet prettig(prettig=een understatement) vindt.
Wanneer jij dan dus zegt ik geniet er ook echt van,... staat dus als een paradox tegenover het feit dat je lichaam aangeeft dat wat je met jezelf doet niet goed is.
Dit zou men dus in den volksmond omschrijven als VERSLAVINGSVERSCHIJNSELEN.

Je zegt ook;
'dan raak ik het een week niet aan en dan ineens heb ik weer zin in een sigaret'
Het zin hebben in een sigaret( goed mensen lees; het zin hebben in gif) staat dus ook weer lijnrecht tegenover wat goed voor je lichaam is.
Je geest heeft dus een manier gevonden om je te doen laten denken dat je het lekker vindt en dat je er nog een wilt.
OOK dit noemen ze in de volksmond VERSLAVINGSVERSCHIJNSELEN.

Sommige mensen blijken dat te hebben. Ik kende ook iemand die op die manier rookte en kon daar echt jaloers op zijn. Soms moest hij gewoon oude sigaretten weggooien omdat hij al die tijd geen zin had gehad te roken. Nou, dat is mij nog nooit overkomen toen ik nog rookte. Later bleek wel weer dat hij veel moeite had om acohol te laten staan. Het kan dus zijn dat een andere verslaving zo de overhand neemt dat een 2e mogelijke verslaving niet zulke ernstige vormen aanneemt.
Misschien heb je iets anders waar je aan verslaafd bent?
Ik bedoel niet speciaal alcohol hoor, kan van alles zijn lijkt me. Maar als je nergens aan verslaafd bent, ben je wat betreft het roken de Grote Uitzondering op de Regel ;-)

ik herken dit zeer goed. ik heb periodes zelfs een pakje per dag gerookt (bv. tijdens examenstress), en nadien ben ik gewoon gestopt. Soms rook in maanden niet, en dan koop ik me een pakje en rook er enkele. De rest geef ik weg.
Nu heb ik sinds veertien dagen een sigaret in de kast liggen die ik meegenomen heb voor "thuis" na een zware werkdag (geleend van een collega) en ik heb er helemaal geen zin in.
natuurlijk kan je "zin in een sigaret" beschrijven als verslaving, maar dan zijn we op alles verslaaf. Ik heb bv. ook zin in kaas, yoghurt, ijsje, pannenkoek etc. Niet voortdurend, maar af en toe. En af en toe geef ik er ook aan toe.
Het is niet zo dat ik als ik 's avonds zin krijg in een sigaret de deur uithol om er één te gaan zoeken. Dan rook ik gewoon niet, en de volgende dag is het meestal ook weer over.
Hoe het komt, weet ik niet. In mijn familie hebben we enkele "verslaafden" (eetverslaving, alcoholverslaving...), maar blijkbaar is dat bij mij niet zo...
Verslaving is blijkbaar niet zo een rechtlijnig iets, en hangt voor een groot stuk af van je eigen aard. zo zie je maar dat de veralgemeningen dikwijls geen steek houden : iedereen is anders.
Lekker genieten van je sigaretje, zou ik zeggen.

Toegevoegd na 3 uur:
nog even verder nagedacht...ik denk dat het verslaafd raken voor een deel te maken heeft met het "waarom" van het roken. ik heb een vriendin die al vaak is gestopt, en als ze niet rookt moet ze voortdurend iets eten. Niet uit honger, gewoon vanuit een soort drang om oraal iets tot zich te nemen. Als ze dat niet ter beschikking heeft, gaat ze nagelbijten, op haar potlood knabbelen etc.
je hebt natuurlijk ook de lichamelijke verslaving, maar deze is m.i. van tweede orde. het meest essentiële is : waarom rook je, waarom ben je ooit beginnen te roken, wat geeft roken je... etc.
soms denk ik dat roken iets te maken heeft met een tekort aan geborgenheid en veiligheid, het is dan bijna een surrogaat voor de moederborst. en vermits angst (dus een tekort aan veiligheid of het gevoel van een tekort aan veiligheid) bijna te maken heeft met leven en dood, is de roker in paniek als hij/zij geen sigaret ter beschikking heeft.
roken kan ook onzekerheid verbergen, je kan dan een "rookgordijn" blazen tussen jou en de ander, en zelfs tussen jou en je eigen realiteit.
zoals gezegd, lichamelijke afkickverschijnselen zullen zeker ook een rol spelen, maar het is mijn overtuiging dat de geestelijke elementen hier doorwegen in het al dan niet verslaafd raken.

dat herken ik heel goed. ik ben 16 en soms rook ik elke pauze met me vrienden gezellig mee, dat kan ik een week lang vol houden. maar ik kan daarna prima 3 dagen (0f langer) zonder sigaretten. dus volgens mij is het idd meer een soort gewenning dan egt een verslaving.