Is het normaal dat een kind van 1,5 nog niet loopt ?

Nee hoor als er verder niets lichamelijks is mijn dochter is 3 en die praat net alles op z'n tijd ze steken hun energie maar in 1 ding tegelijk en dan komt het ander wat later.

Het ene kind is de andere niet, laat je niet gek maken door een consultatiebureau. Het ene kind loopt met 10 maanden de ander pas met 22 maanden, beide zijn uitzonderingen, maar gun je kind zijn eigen ontwikkelingstempo.

Er valt nog zoveel te ontdekken voor een kind en als ze echt nieuwsgierig wordt, gaat ze vanzelf lopen. Stimuleer haar, door haar iets uitdagends te laten zien, waar ze naar toe moet lopen. Hou haar bij de handjes en oefen af en toe. Verder gewoon aan haar zelf overlaten.

Nee hoor, mijn dochter vond het ook makkelijk. Loopt je dochter wel aan de hand en soms los?
Ik heb mijn dochter gestimuleerd te gaan lopen door spel. Meter uit elkaar zitten als ouders en dan van de één naar de ander en als ze het haalde kreeg ze dikke knuffel. Telkens stukjes verder uit elkaar zitten... en zo liep ze binnen half uur van de ene naar de ander. Zo'n 5 meter.
En vanaf dat moment heb ik gezegd je kunt lopen dus hup...
Maar het zijn gemiddelden hè...
En trouwens met fysio is ook niets mis hoor.
Volg je eigen gevoel...

Het is heel normaal, mijn kleinzoon van bijna 2 is net gaan lopen en heeft de schade ingehaald door nu de hele dag te willen lopen. Mijn eigen oudste dochter ging pas staan met 13 maanden en ging met 22 maanden pas echt goed lopen. Fysio is altijd goed voor de zekerheid, ze kunnen daar misschien een spier blokkade oplossen als die er is. Maar verder niet teveel zorgen maken hoor, het komt vast vanzelf in orde.

Nooit naar het consternatieburo luisteren! Wellicht zal fysio wel helpen, maar ik zou dat met de huisarts overleggen.

Lopen leren ze wel, de fysio zou eventueel kunnen helpen in het ontwikkelen van techniek, voor zover dat mogelijk is bij kleine kinderen.

Maar je geeft zelf al aan: ze laat zien dat ze het kan. En uiteindelijk leert iedereen lopen, en later kun je niet meer zien wie het met 10 maanden kon en wie met 20.

Enne, mijn dochter liep ook laat, ook iets van 18 maanden. Wij werden er ook ongeduldig van. Achteraf lach je er om, maar wij zeiden toen ook "doe es lopen, dan kopen we schoenen voor je".

Nee hoor, dat is bij sommige kinderen nu eenmaal zo. Mijn dochter liep met 10 maanden en mijn zoon na 18 maanden pas, dus maak je niet druk, komt vanzelf.

Maak je geen zorgen! Het gebeurt zo vaak dat een kind met 1,5 nog niet loopt. Elk kind ontwikkelt zich weer anders. Ze heeft toch laten zien dat ze het kan? Nu alleen nog los lopen en ze doet dit wanneer ze er aan toe is.

Google maar eens op internet bij;'kind1,5 jaar, niet lopen'
en moet jij eens kijken hoeveel ouders hier last mee hebben. Wanneer een kind met 2 jaar nog niet loopt, dan is het wel een punt om actie te ondernemen, want dit zou erg laat zijn en dan kan er een oorzaak zijn. Let maar eens op, ineens staat ze en loopt weg, het gaat sneller dan je denkt. Een consultatiebureau gaat uit van het gemiddelde van wat een kind op die leeftijd moet kunnen.
Mijn zoontje kreeg ooit de test met de blokkenstoof om zijn ruimtelijk inzicht te testen. Hij kreeg het rondje en het blokje om erdoorheen te gooien, het driehoekje kreeg hij niet want; " dit is nog te moeilijk voor jou", Hij griste het snel weg en gooide het erdoor. Hij had toen al een blokkenstoof thuis met 15 verschillende blokjes en die deed hij feilloos. Ik bedoel maar, als je het vroeg aanbiedt en hij pakt het op dan is hij er al aan toe, anders interesseert het hem nog niet en wil het ook niet. Mijn zoon begon ook pas met praten toen hij 3 was. Iedereen maar zeggen';" goh, praat hij nog niet"? Jij als moeder vindt dat toch niet prettig en blijft stimuleren want je denkt meteen dat het niet normaal is, maar je maakt je zorgen om niets, want toen hij ineens begon met praten sprak hij meteen feilloos. Mijn kind heeft nooit gekropen, maar ging ineens bij oma staan en rende naar de achterkamer omdat hij het belletje van de kat daar hoorde.
Hij was toen 11 maanden en voor een jongen was dit weer snel. Ik bedoel maar, er is niets wat vaststaat qua leeftijd, het zijn maar indicaties.

Fysiotherapie geven omdat je kind met anderhalf jaar nog niet loopt, zonder dat er duidelijke mankementen zijn. Tjonge, hoe zou het toch komen dat de zorg tegenwoordig zo duur is!
Ik vind dat echt onzin. Je zegt zelf dat ze het wel kan, dus evenwicht en motoriek zijn in principe in orde. Dan komt het vanzelf wel hoor.
Mijn derde liep ook pas met anderhalf jaar, de anderen met vijftien maanden dus ik vond hem vrij laat. Maar het is zonder wat voor hulp ook prima in orde gekomen, hij is nu het meest lenig en sportief van allemaal.
Lekker laten praten, het cb. Pas als je zelf ongerust bent actie ondernemen.

Nee het is niet erg, maar als je erg toch zorgen over maakt kun je naar de dokter gaan.

Nee hoor, mijn oudste dochter (nu 22) ging pas aan lopen denken toen ze 2,5 jaar was. Inmiddels was ze niet meer te tillen zo zwaar. Ondertussen was ons allerlei mogelijke spierziekten aangepraat omdat we er toen van overtuigd waren dat ze na 1,5 jaar zeker moest zou gaan lopen, dat hoorde je van iedereen. Onderzoek na onderzoek in het ziekenhuis. Nu was het geval dat ze zich heel goed kon redden met billenschuiven, gewoon kruipen deed ze niet. Bij de laatste onderzoeken had een neuroloog het volgende pasklare antwoord:
"Ze is gewoon een billenschuiver zoals we dat in de wetenschap noemen, en die gaan lopen, op zeker, maar die zijn altijd later dan de kruipers". En had die man gelijk? Ja, dacht het wel. Binnen een paar weken nadien liep onze oudste dochter. Ik bedoel maar, laat niet zo snel allerlei gekke dingen aanpraten. Paniek is nog altijd een slechte raadgever. Toen we doorgaven aan iedereen die ervan wist dat ze liep, kende men toevallig bijna allemaal ook gevallen van laatloperij, dat zegt men dan niet als jezelf in twijfel zit.

Ik was ook 1,5 en toen liep ik nog niet. Al mijn speelgoed lag op de grond en ik had ook geen motivatie om te lopen. We woonden toen in een groot huis met een grote woonkamer en ik verplaatste me rollend. Ik heb dan ook nooit gekropen, maar gerold.

Uiteindelijk hebben mijn ouders bijvoorbeeld dingen die ik vaak pakte om mee te spelen, hoger neergezet. Zo moest ik gaan staan om ze te kunnen pakken. Daarnaast kochten ze een loop autoje en dat vond ik erg interessant. Dan moest ik ook eerst gaan staan om erop te klimmen en vervolgen trainde ik mijn benen, doordat ik me moest afzetten.

Op die manier ben ik uiteindelijk steeds meer gaan staan en uiteindelijk ook lopen.

Besef dat die leeftijden allemaal gemiddelden zijn. Het ene kind is (veel) eerder, het andere (veel) later.
Fysio zou ik alleen doen als het consultatiebureau ook redenen kan aangeven waarom ze daarmee meer gemotiveerd zou zijn om te lopen - want technisch staat er niets in de weg als ze al heeft laten zien dat ze het kan.
Anders zou ik toch nog even afwachten denk ik.

Ik liep ook niet op die leeftijd.
Als mijn moeder, of tante zei: "Kom dan, kom dan", zei ik: Nee, want dan zal ik vallen.

Ouwehoeren kon ik al vroeg, dat wel! :-)

Helemaal normaal is het niet, net zomin als dat het normaal is dat een kind met 9 maanden al loopt (en eigenlijk is dat kwalijker). Maar het is wel een redelijk normale variant op het gemiddelde. En nee, fysiotherapie is absoluut niet nodig (al zal het ook geen kwaad kunnen). MITS aar motorische ontwikkeling /coördinatie goed is en ze ECHT goed kan kruipen (asymmetrisch, in een redelijk tempo, en op handen en knieën). Schuift ze nog steeds op haar buik, dan is het een ander verhaal.

Mijn jongste dochter (een behoorlijk slim ding dat motorisch niks mankeert) liep pas met TWEEENTWINTIG maanden (!!). Maar vanaf een maand of 10 kroop ze als een kieviet, en vond dat blijkbaar wel makkelijk. Op een gegeven moment 'liep' ze eigenlijk op haar knieën (om haar handen voor andere dingen te gebruiken) maar had nog totaal niet de behoefte op haar voetjes te gaan staan. Geen pan natuurlijk.

Natuurlijk maakte ik me zorgen, maar de kinderarts zei : ze loopt gewoon, alleen nog niet op haar voeten. Dat komt vanzelf.

En inderdaad, het heeft me een heleboel schoentjes (neuzen, vooral op straat) en broeken gekost, maar uiteindelijk viel het kwartje, stond ze op en heeft nooit meer een enkele keer gekropen.

Maar als het je geadviseerd word kun je best die fysiotherapeut bezoeken. Baat het niet, het schaadt ook niet, en wellicht kan hij je geruststellen. En wie weet scheelt het je een hoop dure schoenen en kleertjes ;-)

Als ze al heeft laten zien dat ze het kan is er niets aan de hand. Het consultatiebureau vond ik altijd wel handig voor prikjes of als ik iets niet wist, maar altijd op je eigen gevoel afgaan is mijn advies.
Als ze heeft laten zien dat ze het kan en jij voelt je er niet slecht bij zou ik het lekker zo laten.
Mijn jongste kroop tot haar 3e achteruit in plaats van te lopen en die rent nu ze 7 is harder dan wie dan ook in de familie.
Alles op zijn tijd!

ja en nee,het is wel langzaam inderdaad.is al het andere wel goed?praat het kind al een beetje! het kan geen kwaad om er mee naar een kinderarts te gaan, misschien is er een achterstand door iets.! ?wat een dokter door testen uit kan vinden. veel succes en sterkte