Buiten adem terwijl je iets verteld, en hoe komt het? Is er iets tegen te doen?

Je ademt meer uit dan in door je ''drive'' om te vertellen wat je dwars zit.

Als je gespannen bent, zit vaak je ademhaling hoger dan in ruststand. Ben je ontspannen, dan adem je als het ware (zo voelt het tenminste) vanuit je buik. Bij onrust ga je omhoog, zo ter hoogte van je sleutelbenen. Het is niet zo dat je dan extra veel lucht verbruikt, alleen omdat je niet voldoende ademhaalt en je longen niet vol komen te zitten, moet je vaker ademen. Vergelijk het als een doedelzak: als je die een kwart vol met lucht vult, dan kan deze maar voor een vierde deel van de tijd een noot geven in vergelijking met een volle doedelzak.

Dat moet een combinatie zijn van gespannen zenuwen en verhoogde bloeddruk- en hartslag in mijn persoonlijke visie. Je hart gaat sneller kloppen, je bloed pompt sneller rond waardoor je sneller gaat ademen en buiten adem raakt. Je hersenen werken vaak ook nog eens op volle toeren, dus aan alle kanten is er druk.

Ik heb geen bron, maar probeer het puur logisch te bekijken.

Als je dit weer een keer hebt - probeer dan eens vast te stellen, of je ook deze verschijnselen hebt : je transpireert iets meer, vooral in je gezicht, en je vingers tintelen. Als dat zo is, dan ben je aan het hyperventileren. Je kunt hier vast wel een medische verklaring voor vinden op Google of zo - ik zou het je alleen maar in "Jip en Janneke-taal" kunnen uitleggen. Dit is iets heel gewoons, hoor, meer dan 50 % van de vrouwen heeft het, zei mijn bedrijfsarts - mede veroorzaakt door het "buikinhouden", dat velen van ons doen, als we rondlopen. Dwing jezelf, om bij het ademhalen ook je buik uit te zetten, gewoon oefenen als je op je rug ligt, letterlijk met je handen op je buik, of rechtop-zittend. Je schouders mogen niet bewegen - alle adem moet echt je buik in.
Als je , zo ademend, je verhaal vertelt, komt het ook nog eens rustig en zelfverzekerd over, niet zo gehaast en gestressd, en jij voelt je beter, en dat is het belangrijkste!!

Het is een gebrek aan zelf-reflectie... Het lichaam en het verhaal zijn niet één, dus dan komt het lichaam wat te kort, naast aandacht is dat vaak lucht...

Vandaar dat je buiten adem raakt...

Is niet erg of verkeerd, maar als je bij jezelf kunt blijven dan is het niet meer zo dat je buiten adem raakt tijdens een verhaal...

probeer eens een keer ademhalings-oefeningen te doen .
loop je tussendoor genomen veel te zuchten op een dag,dan is ademhalingstherapie een goede oplossing.