waarom veranderd snot van kleur en samenstelling

Snot of neusslijm is een slijmerige substantie, afgescheiden door het neusslijmvlies en geproduceerd door miniscule kliertjes. Snot bevochtigt de ingeademde lucht, zodat de longen die gemakkelijker kunnen verwerken. Een tweede functie is het opvangen van indringers, zoals stof en micro-organismen zoals virussen. Datzelfde snot draagt bij het uitniezen vaak die ziektekiemen weer over. Niezen betekent de lucht krachtig uitstoten en die lucht ademen anderen weer in. Alle zoogdieren produceren voortdurend snot, waarvan ze het meeste onbewust inslikken.


Kleur
Snot bestaat uit slijm, stofdeeltjes, celresten,bacterien en witte bloedlichaampjes die de longen kwijt willen. Normaal is snot kleurloos. Als een ziekteverwekker zich in de neus van een mens nestelt, dan reageert het lichaam hierop met afweer. Er worden dan stofjes aangemaakt die de ziekteverwekker proberen te laten verdwijnen. Deze hebben een groene kleur. Indirect veroorzaakten witte bloedcellen die kleur, hun taak is namelijk ziekteverwekkers te lijf te gaan. Dode heamophillusbacteriën geven groenere snot dan andere bacterien. Bij een streptococceninfectie kan het snot daarentegen bruinig gekleurd zijn, doordat deze bacterie vaak bloed triggert zich te mengen met het slijm. Groen is een natuurlijke kleur, overeenkomend met die van chlorophyl in bladeren. De chemische samenstelling van bloed komt overeen met bladgroen. Ook galvocht heeft een groene kleur, die door chemische inwerking bruin kan worden, zoals ook bladgroen in de herfst bruin wordt.